;

"Het valt allemaal mee, als ik zo rond kijk ben ik niet te zwaar." Maar de weegschaal liegt niet: 102,5 kg gaf de weegschaal aan. Twee jaar niets doen betaald zich uit. Wat nu? De keuze viel op hardlopen om er iets aan te doen. Nadat ik enkele kilo's kwijt was, kreeg ik er verdorie nog plezier in ook..... In deze weblog verhaal ik regelmatig over mijn avonturen op loopschoenen. Daarnaast biedt deze weblog mij ook de mogelijkheid om enkele annekdotes over mijn opgroeiende kidz vast te leggen.



1:29:57 (netto) YES !!!!! (Update)

Omdat ik voelde dat de vorm er was, eigenlijk had ik het idee dat ik vorige weekend beter was, had ik besloten om toch naar Weert af te reizen om deel te nemen aan de Halve Marathon. De meeste lopers gingen naar Venlo (Venloop), maar daar was helaas geen na-inschrijving mogelijk. Dus werd het Weert. Een nieuw parkoers, stond er op de website, met maar liefst 9 (!) viaducten. Weg dus het oude en snelle parkoers waarover ik gehoord had. Geen parkoers om een PR te lopen, dus ik heb nog hevig getwijfeld. Uiteindelijk de knoop doorgehakt om toch te gaan: Weert ligt op de route naar Roermond, waar we later die middag moesten zijn.
Vlak voor de start heb ik mezelf voorgenomen om er in ieder geval een tempoduurloop van te maken. Ik wilde minimaal 10km in een stevig tempo lopen. De start was rustig. Na 4 seconden kon ik al de startstreep passeren. De eerste kilometer ging iets te hard in 4:06, maar dat is de adrenaline die je voortdrijft.

Aansluiting zoeken......

In het buitengebied probeerde ik aansluiting met een groepje te vinden, zodat ik niet alleen in de wind hoefde te lopen. Al heel snel doemde het 5 km punt op, dat was een meevaller en het stimuleerde me om het tempo vast te houden. Dat was best doorbijten omdat er met name in het buitengebied een straffe wind stond. Na 6,5 km waren we terug in het dorp en zat de eerste ronde erop. Hierna volgde een tweede ronde van ongeveer 15km. We moesten langs de A2 richting Maarheeze / Budel. Het eerste gedeelte hadden we de wind schuin van achteren. Omdat ik het tempo te laag vond, ben ik op kop gaan lopen. Ik voelde me sterk en trok flink door. De 10km werd nog net binnen het schema gepasseerd. Bij 12 km ging het even mis. Het drinken van een bekertje water is geen eenvoudige opgave tijdens volle inspanning. Nadat de ene helft in mijn neusgat verdween en de andere helft in mijn luchtpijp kwam, moest ik even de strijd staken om weer lucht te krijgen. Al proestend probeerde ik aansluiting te krijgen bij mijn groepje. Dit lukte niet omdat mijn ex-medegezellen het tempo net iets opschroefde. Fijne jongens, maar het leven is hard. Even zat ik in een dipje, maar al snel pakte ik het tempo weer op.

Na het keerpunt (13-14km) kregen we het zwaarste gedeelte: vol wind tegen en in de laatste 5 km maar liefst 5 viaducten die beklommen moesten worden. Bij de doorkomst op het 15 km voelde ik me nog erg sterk. Langzaam pikte ik de ene loper na de andere op en liep bij ze weg. Dat gaf me een sterk gevoel. Een van de lopers riep me nog toe dat als ik dit tempo vol zou houden ik net boven de 1uur 30 minuten zou eindigen. Hup, nog een tandje erbij. De doorkomst tijd op het 20km punt gaf niet veel hoop meer. Op een vlak stuk is het al lastig om de laatste 1,1km binnen de 4:30 af te leggen, maar met een steil viaduct op 800m van de finish is het hopeloos. De dood of de gladiolen, een oud gezegde van wijlen Gerrie Kneteman kwam bij mij boven borrelen. Boven op het viaduct zat ik helemaal kapot en ik heb me letterlijk naar beneden laten vallen. Op het laatste eind kon ik de finish in de verte zien. Langs de kant stonden Carla en de kidz te roepen. Ook zij hadden in de gaten dat het een kwestie van seconden zou worden. Met een laatste krachtsinspanning vloog ik onder het finish doek door en keek op mijn horloge: 1.29:57 !!!! Eindelijk.

Niet echt fotogeniek, maar geeft goed weer dat alles er uit geperst wordt......

Het mooiste waren de reacties van enkele lopers achteraf. Een PR op zo'n parkoers met zoveel wind, dan mot ge wel een hele goeie dag gehad hebben......
Robin was begonnen in de richting van de finish te sprinten toen hij me zag aankomen in de verte. Eenmaal aangekomen bij de finish wilde hij me opvangen. Groot was zijn verbazing dan ook toen hij zag dat ik er stond uit te hijgen.

Mijn doel op de HM is nu gehaald. Er is nog een doel over: de 10km onder 40 minuten. Misschien gaat dat ook nog lukken.

Tussentijden:
5 km - 20:58
10km - 42:25
15 km - 1.03:30
20 km - 1:25.30

posted by Peerke @ 3:44 PM,

6 Comments:

At 8:20 PM, Anonymous Anonymous said...

JIEHAAA!!!!!!!
Goed gedaan broertje, zoals ik al zei: "het leven begint pas na je 40ste"!!

 
At 8:43 PM, Anonymous Anonymous said...

Wow! Geweldig gedaan!

 
At 3:09 PM, Anonymous Anonymous said...

Prachtige tijd Peter!!! Nu gewoon doorgaan, 10km in 39.59 het volgende station!

 
At 9:43 PM, Blogger Peerke said...

Hmm, zou ik zo voor tekenen Ton.
Zal nog wel een jaartje of zo duren...

 
At 10:49 PM, Anonymous Anonymous said...

Het is zwaar, maar alleszins de moeite waard. Ich bin trots op dich! Noe de 10 <40 min.

Groet

Fons

 
At 9:17 PM, Anonymous Anonymous said...

Zou kunnen dat het nog even duurt, maar uiteindelijk....
Ik heb de afgelopen 3 jaar 6x onder de 1.30 gelopen, maar op de 10 nog niet verder gekomen dan 40.51 (zeer weinig 10km wedstrijden, moet ik er wel bijzeggen)

 

Post a Comment

<< Home