;

"Het valt allemaal mee, als ik zo rond kijk ben ik niet te zwaar." Maar de weegschaal liegt niet: 102,5 kg gaf de weegschaal aan. Twee jaar niets doen betaald zich uit. Wat nu? De keuze viel op hardlopen om er iets aan te doen. Nadat ik enkele kilo's kwijt was, kreeg ik er verdorie nog plezier in ook..... In deze weblog verhaal ik regelmatig over mijn avonturen op loopschoenen. Daarnaast biedt deze weblog mij ook de mogelijkheid om enkele annekdotes over mijn opgroeiende kidz vast te leggen.



Gat dichtsmeren

Zo, dat zit er weer op. De 24e marathon van Eindhoven is alweer verleden tijd.

De dag begon vroeg gisterenochtend. Al om 9:00 uur werden we verwacht op het marathon bureau om een instructie te krijgen over de koppel marathon. Onderweg moesten we de volgende attributen als bagage meesjouwen: enkelband met champion chip, GPS in een armband en een sjerp (lint). De eerste loper moest dit alles na zijn looprinde in een speciaal vak overdragen aan zijn maat, waarna die de marathon mocht afmaken.

Alfons, mijn loopmaat, stond al te wachten. We waren door de organisatie gevraagd om voor de DELA te lopen. De DELA zou voor de loopkleding zorgen. Even was ik bang dat we een zwart kostuum met opzij handvaten en een deksel als hoofdbedekking zouden krijgen. Maar nee, het werd een schitterend Asics loopsetje met trainingsvest. Erg mooi en goed spul.




Eenmaal omgekleed togen we met de pendelbus naar de stad. Het was er al flink druk met lopers voor de ROC loop. Zelfs de eerste marathonlopers druppelden binnen. Het was nog koud, maar het zonnetje kondigde zich al voorzichtig aan. Huub liep rond als vrijwilliger en gaf aan dat hij vanmorgen nog twijfelde of alsnog zou meelopen. Het kriebelde, maar het verstand overwon. Michelle was aangetrokken als huisfotograaf. Zij moest de bewegingen van de VIPs en sponsors op de gevoelige plaat vastleggen. Tegen 10:30 begaven we ons langzaam richting de startvakken. Het was er al druk, maar we mochten vooraan starten tussen de genodigden voor het NK masters. Dat was wel lekker. Eenmaal in het startvak hoorde ik mijn naam roepen. Anita stond in het vak achter mij en we hadden elkaar nog niet gesproken. Ze was hartstikke zenuwachtig, maar ze had uitstekend getraind. Uiteindelijk zou zij in een uitstekende tijd van 3:29 finishen, erg goed gedaan. Wat toch maar weer eens bewijst dat vrouwen erg diep kunnen gaan, beter als mannen.



De start was toch nog erg druk. Ik kwam helemaal niet weg en de eerste kilometer liep voor geen meter (4:35). Ik merkte meteen dat het met het tempo niet goed zat. Ik had nog wel een Ibuprofen genomen om mijn rugproblemen te maskeren, maar de benen wilde niet echt. Het koste moeite om een goed tempo te lopen. De 5 km ging in 21:30, te langzaam en het werd er niet beter op. Vlak na de 8km stonden Carla en de kids te wachten, maar ik kon ze niet zien. Toen ik al bijna voorbij was hoorde ik mijn naam roepen: ze hadden mij bijna gemist. Dit kwam omdat Robin vlak voor mijn doorkomst hard gevallen was (hij was op zijn skates). Bjorn heeft me zelfs helemaal niet gezien: "Sorry pap, ik was erg druk met spelen", was zijn verklaring achteraf. De 10km gingen ruim boven de 43 minuten. Nu lukte het me niet meer om positief te denken. Bijna 2,5 minuut langzamer als ik normaliter op een 10km loop. Ik liet het tempo varen en liep op de automatische piloot door. Vanaf 12km werd het zwaar vanwege 2 redenen: ten eerste had ik al lang geen HM meer gelopen en ten tweede zakte mijn rug (ivm de rugklachten zoals gemeld) door waardoor er veel druk op de bovenbenen kwam te staan. De laatste 5km waren vooral mentaal heel zwaar. Ik was blij om in de verte het finishdoek te zien. Vlak voor de finish ontwaarde ik het oranje Dela tenue van Alfons. Nadat we in het wisselvak de attributen verwisseld hadden vertrok hij voor zijn rondje Eindhoven. Een blik op mijn horloge leerde me dat ik er 1:33:46 over gedaan had. Omdat Alfons de ronde voltooide in 1:37 hadden we als Dela team een eindtijd van 3:11 uur op de hele marathon.


Na afloop snel een vette friet met saté saus naar binnen gewerkt. Dat smaakte erg goed.


Overigens was de voorbereiding op zaterdag avond allerminst ideaal. Toen we met het bezoek naar buiten wilde gaan voor een after dinner wandeling vielen de waterdruppels op ons hoofd. Omdat er geen wolkje in de lucht te bekennen was bleek al snel dat het water uit de muur kwam druppelen. Omdat er in Eindhoven geen wonderen gebeuren moest het water van de verwarmingsleiding afkomstig zijn. Inspectie leerde dat de verwarmingsketel langzaam leeg liep en dat de verwarmingsleiding op de badkamer de boosdoener moest zijn. De leiding zat diep weggestopt achter een mooi gemetseld en betegeld muurtje, ai. Om een lang verhaal kort te maken: tijdens Roemenië - Nederland zat ik dus samen met een monteur boven op de badkamer een noodreparatie uit te voeren......tegen weekendtarief. Maar zo heb ik van Paul, onze verzekeringsdeskundige, begrepen: is gedekt. Alleen geldt er wel een eigen risico van € 100,-. Jammer, maar altijd nog beter dan het hele bedrag betalen. Op dit ogenblik is de leiding vervangen maar zitten we nog met een gat in de muur. Toen de firma Loots vanmiddag informeerde of ik mijn gat nog dicht wilde laten smeren klonk dat helemaal niet raar.

posted by Peerke @ 4:06 PM, ,




Nog twee dagen...

Nog twee dagen tot de marathon. Nou ja marathon, in mijn geval deel ik de afstand met Alfons. Ik heb me er inmiddels bij neergelegd dat mijn rug niet helemaal genezen is. Tijdens de baantraining van gisteren heb ik geprobeerd een lekkere kilometer te lopen. De eerste poging strandde na 4:19. te langzaam naar mijn smaak. Ik moest er erg hard voor werken en dat ga ik geen 21km volhouden. De tweede poging ging te hard (3:58) en dat voelde ik meteen: geen optie. Dan een rondje van 400m proberen. Dit ging in 1:37, terwijl ik dit enkele weken terug met dezelfde inspanning nog eenvoudig in 1:25 afraffelde. Je hebt blijkbaar toch een flexibele rug nodig om hard te kunnen lopen.

Om 11:00 uur start het hele spul maar we worden al omstreeks 9:00 uur bij het sportcomplex op de TU/e verwacht. Hier krijgen we uitleg over een GPS die we tijdens de wedstrijd moeten dragen. Via een website kan dan live mijn strijd tegen de kilometers gevolgd worden. Op 5 meter voor de finish moet ik de spullen overdragen aan Alfons die er dan vervolgens mee aan de haal gaat voor de laatste ronde.

Ik ben benieuwd en nieuwsgierig hoe eea gaat aflopen. Na het weekend weet ik meer.

posted by Peerke @ 10:58 AM, ,




Ezel

"Pap, vindt je het een belediging als ik ezel tegen jou zeg?", vroeg Robin vanochtend toen ik de mannen naar school begeleidde. "Jazeker", zei ik. "En als ik dan mijnheer tegen een ezel zeg, mag dat dan wel?", vroeg hij. "Natuurlijk, dat mag wel..", antwoorde ik argeloos. "Dag mijnheer!", riep hij tegen mij en maakte zich uit de voeten.

Met lopen is het weer kommer en kwel. Nadat ik donderdag middag last kreeg van mijn rug is het alleen maar slechter gegaan. Ik probeerde nog te trainen op de baan, maar kreeg er geen snelheid in. De opdracht was om 6 * 1000m te lopen. De eerste serie ging in 4:15, de tweede ging ook exact in 4:15. Toen vatte ik het plan op om de derde en vierde serie in een keer te lopen, en die ging in.....jawel 8:30. Toen heb ik het maar opgegeven en de rest van de series in 4:15 afgemaakt. Wat ik ook probeerde om sneller te gaan: het lukte niet.

De rugpijn werd heviger en heviger. Op vrijdag kon ik niet meer zitten. Alleen wandelen en lichtjes in beweging blijven hielp een beetje. De ibuprofen ging met strips tegelijk naar binnen en hielpen niet echt. Wat ook niet hielp was de autorit naar Limburg om de mannen af te zetten op hun logeeradres. 's-Avonds stond er namelijk een 25-jarige bruiloft op het programma en het is tegenwoordig een zeldzaamheid dat zo'n aantal nog gehaald wordt, dus daar moet je bij zijn. Het werd een heel gezellig feest op een leuke lokatie in Schijndel (het Tunneke). Ik zal later nog een aantal foto's toevoegen.

Inmiddels heb ik een korte behandeling van de osteopaat erop zitten en volgt a.s. woensdag een tweede langere sessie. Ik hoop zo mijn rug weer in orde te krijgen zodat ik op een waardige en fatsoenlijke manier de HM in Eindhoven kan lopen. We zien wel wat het wordt.

posted by Peerke @ 9:45 AM, ,




Estafette

Pff, wat heb ik me nu weer op de hals gehaald. In een vlaag van verstandsverbijstering heb ik me opgegeven voor deelname aan de estafette marathon. Dit is een nieuw onderdeel bij de marathon, en om dit te promoten wilde men 20 mannenteams aan de start krijgen. Helaas lukte het bij de voorinschrijving niet om de teams gevuld te krijgen (weinig animo), en werd er een crash actie gestart door de organisatie. De verschillende clubs werd gevraagd of er nog lopers waren die wilde deelnemen. De deelname is dit jaar gratis, en alle lopers worden voorzien van een GPS. Met deze GPS is het mogelijk om tijdens de wedstrijd de lopers te volgen. Dit gebeurt op een scherm in een van de tenten van de marathon organisatie. Kan ik helaas niet afsnijden op het 16km punt.
Ik vorm samen met Alfons een team. Alfons is, in tegenstelling tot ik, in een zeer goede conditie. Een paar weken terug liep hij de marathon in Hilvarenbeek, vorige week de 30km in Almere en komend weekend de marathon van Keulen. Dus met zijn kilometers zit het wel goed. Ik hoop niet dat hij geblesseerd raakt, maar hij is ervaren genoeg.
Nee, dan mijn loopprestaties van de afgelopen periode. Verder als een paar 10km wedstrijden heb ik niet gelopen. Af en toe een duurloop van 15-16km, maar dat kun je onmogelijk een goede HM voorbereiding noemen. Aangezien de tijdslimiet voor deelname gesteld is op 1:45 heb ik er toch wel vertrouwen in dat ik op tijd terug in het wisselvak zal zijn. Onderweg verwacht ik dat het na 10-15 km moeilijk zal worden, dus misschien ga ik wel verstandig weg op een tijd van 1:40.

Na twee teleurstellende championsleague avonden ga ik vanavond gewoon trainen op de baan. De UEFA cup kan me gestolen worden (laat Theo Maassen dit maar niet lezen). Eerst heb ik nog een receptie in het Philips stadion. Ik neem me voor om de consumpties te beperken tot de non-alcoholische dranken. Hoewel, misschien is het wel een leuk experiment om te bekijken of je de pijn is fijn grens onder invloed kunt oprekken. Da's weer eens iets anders dan doping, en het is (nog) niet verboden.

posted by Peerke @ 10:43 AM, ,




Een klein smetje..

Eindelijk weer een wedstrijdje kunnen lopen, en wel in Boxmeer. Hier vond gelijk met de jaarlijkse Maasheggenloop HM ook eenb 10km plaats. Nog niet echt wakker en uitgeslapen gingen we even voor half 10 met de hele familie op weg. Vooraf via het internet de weg bepaald. Niet dat ik Boxmeer niet weet te liggen, maar ik had zo'n vermoeden dat er een behoorlijk verschil tussen de snelste en kortse weg zou zijn. Inderdaad. De snelste weg was > 80 km en duurde 50 minuten. De korste weg was 43 km en duurde 70 minuten. Aangezien ik voor een wedstrijd altijd op tijd aanwezig wil zijn hebben we gekozen voor de snelste weg (A50 naar Oss, dan naar Nijmegen en vervolgens weer terug naar Boxmeer via de A73).

Ruim op tijd arriveerde we in Boxmeer. "Ik denk niet dat ik hier bekende ga tegenkomen.." zei ik tegen Carla. Vervolgens zag ik eerst Wilfred van Mill (ex PSV) zich inschrijven en de volgende die ik tegenkwam was Roadrunner. Hij werd overigens knap tweede in de wedstrijd over 10km. Toen ik vervolgens buiten Ad van der Heijden (loopgroep Fortuna) tegen kwam, werd maar weer eens bevestigd dat incognito lopen in Brabant onmogelijk is.
Tijdens het inlopen was ik niet vooruit te branden. Het zweet kwam al snel te voorschijn en voelde dik aan. Meestal geen goed teken. De start was in een smalle winkelstraat en verliep niet al te snel. Na 500m lukte het pas om in een lekker tempo te lopen. De grootste verrassing van die dag kwam voor mij iets na het 1km punt. Daar werden we gedwongen een scherpe bocht naar links te nemen en stapte we op een onverhard, nat en glibberig zandpaadje. Balen, zeker omdat het pad zo'n 1200 meter van het parkoers in beslag nam. Ik dacht er serieus over om in de remmen te knijpen en er een rustige loop van te maken. Tijdens het inhalen ging ik nog bijna op mijn bek, dus dat heb ik toen maar even gelaten. Op het 5km punt (van het HM parkoers) moesten we omdraaien en dezelfde weg terug. Hier kreeg ik het even moeilijk ivm de wind. Niet dat er echt veel wind stond, maar iedereen kent dat gevoel wel als je op de fiets zit en hard moet werken om vooruit te komen en de bomen om je heen niet bewegen. Zo'n wind dus. Omdat ik helemaal alleen liep (vanaf 3km tot aan de finish) had ik er last van een dipje. Helaas werd er bij de drankposten alleen water geschonken en geen cup-a-soup, anders was de dip snel voorbij geweest. Vervolgens doemde in de verte het vermadelijde zandpad weer op, en de dip begon zich weer terug op te dringen. Als een flinke vent heb ik toen die horde van 1200 m zonder te zeuren maar genomen (ik moets toch die kant op voor de auto) en ben ik uiteindelijk gefinished in een bruto tijd van 40:46. Niet slecht voor een amateurtje. Toen ik vervolgens op de website zag dat de organisatie een tijd van 41:17 aan mij toegekend had, was ik niet echt blij. Een klein smetje op de organisatie:-).

Vrijdagavond aan tafel speelde Robin met zijn leven. Hij vroeg aan zijn moeder: "Weet jij wat écht vet is?". "Wat dan?", vroeg zijn argeloze moeder. "Jouw lichaam!", was het gevatte antwoord.

posted by Peerke @ 7:11 PM, ,




Geen sjwung

Omdat Robin op kamp was met PSV Handbal was het rustig in huis. Een vreemde gewaarwording. De mannen (en dames) vertrokken vrijdag avond per fiets naar Someren (36 km) waar ze pas tegen half tien arriveerden. Op zondag kwamen ze moe maar voldaan terug. "Om 15:00 verwachten we de kinderen terug", stond op het briefje. Echter geen spoor van de kinderen. Het duurde nog tot ruim na vieren eerdat de eerste fietsers zich aandienden. De tijd werd gedood met het luisteren naar het radio programma langs de lijn, op de autoradio. Hierop was het verslag van de wedstrijd tussen PSV en Feyenoord te horen met een, voor PSV fans, erg prettig scoreverloop.
Doodmoe ging Robin mee naar huis en kroop hij uit eigen beweging al op tijd in zijn bedje. Vanochtend was hij nog niet helemaal bekomen, maar dat zal wel snel bijtrekken.

Qua lopen gaat het wat minder. Na de gedwongen rust is de sjwung er nog niet. Het lopen kost meer moeite als voor de blessure. Op donderdag avond 3*2000m op de baan gelopen in een vrij rustig tempo (4:15 per km). Op vrijdag een beetje uitgelopen en gisteren een duurloop van 16 km gedaan. De warmte maakte het niet echt aangenaam om te lopen, en ik had het zwaar en zweette flink. Ik las zojuist op nu.nl dat tijdens de dam tot dam loop enkele lopers naar het ziekenhuis afgevoerd zijn ivm oververhitting. Ongetraindheid was een van de oorzaken. Je ziet dat de grote loopevenementen steeds massaler worden, met lange wachttijden in startvakken als gevolg. Als dan ook de zon nog eens op je kop schijnt dan wil het lopen nog wel eens tegenvallen. Ik herinner me mijn eerste dam tot dam loop van enkele jaren terug. Het was ruim 27 graden en we stonden al enige tijd in een vol startvak. Opeens hoorden we de sirenes loeien. Ziekenwagens reden aan en af. Later bleek dat er in de IJ-tunnel zich een flink skate ongeluk had voorgedaan, met als resultaat dat de start van de loop met enkele uren uitgesteld werd. Na dat alle ledematen genummerd waren en de tunnel opgeruimd was kon de wedstrijd eindelijk van start. Echter, toen stonden we al enkele uren in de zon opgesloten in het startvak zonder drinken, maar wel met een volle blaas. Het lopen was een verschrikking.

Afgelopen vrijdag kreeg ik een meeltje of ik misschien interesse had om de marathon van Eindhoven in estafette vorm te lopen. Een van de sponsors, DELA, zocht nog een aantal lopers. Dat lijkt me wel wat, dus ik heb een meeltje terug gestuurd met de opmerking dat ik wel interesse heb. Benieuwd of ik er nog iets van hoor.

posted by Peerke @ 12:44 PM, ,




Nieuwe TV

Gisteren op de nieuwe TV naar de wedstrijd tussen PSV en CSKA Moskou gekeken. Het viel niet mee. Het spel van PSV bedoel ik. De technische staf had het elftal zodanig aangepast dat geen speler zijn normale nivo haalde. Erg jammer, want ik had me er wel erg op verheugd. Spelers als Alcides, Da Costa en zelfs Addo vond ik erg slecht spelen. Maar de punten zijn binnen, en nu wacht de kraker tegen Feyenoord a.s. zondag. Aangezien PSV het altijd moeilijk heeft tegen Feyenoord, zal het tegen dit vernieuwde en van nieuw elan voorziene Feyenoord wel niet gemakkelijk worden.



Een nieuwe TV staat inderdaad in de bovenste regel gemeld voor de oplettende lezer. Onze oude TV begaf eind vorige week de geest, en dat was best wel balen. Omdat ik nog geen zin had in een platte LCD televisie was ik voornemens om weer een oude vertrouwde "glasbuis" TV aan te schaffen. Op zaterdag togen we dus achtereenvolgens naar de Prijstopper, Mediamarkt, BCC en ITS. Maar waar we ook keken, geen oude normale TV verkrijgbaar. Geen, nou ja af en toe stond er achteraf een verdwaald type. Maar die waren vaal al oud, veel branduren in de winkel en beschadigd. Dus, toen moest ik er aan geloven en toch voor een platte variant gaan. De prijzen en specificaties varieren enorm, maar uiteindelijk toch een keuze kunnen maken. Omdat het scherm niet op voorraad was kon ik het afgelopen dinsdag pas op gaan halen. De eerste indrukken zijn goed. Zeker in combinatie met digitale televisie van UPC beleefde ik een ultieme en meeslepende kijkervaring met deze Philips Cineos Flat TV met Perfect Pixel HD Engine, Ambilight 2-kanaal en 100 Hz Clear LCD-technologie. Althans, volgens de folder.


Een heleboel geld armer en een kijkervaring rijker ga ik vanavond weer eens een voorzichtige training doen op de baan. Ben benieuwd of de hamstring al voldoende hersteld is om wat snellere loopjes te doen.

Laatst werd ik door Bjorn uitgenodigd om met hem een spelletje te doen. Ik kreeg een stoepkrijtje in mijn handen gedrukt en moest hem volgen naar buiten. Daar stonden op de grond al een aantal lijnen getekend die volgens Bjorn hoorde bij het spelletje "Boterham, kaas en eieren"... Nadat ik tevergeefs had opgemerkt dat het "boter, kaas en eieren" heette, werd ik twee maal dik ingemaakt door het manneke.

posted by Peerke @ 2:03 PM, ,