Neushaar
Wednesday, July 19, 2006
Voor een loper, of wat daar voor door gaat, zijn dit moeilijke tijden. Het weer nodigt meer uit om met een cocktail aan het zwembad te zitten dan om een flinke training af te werken. Gisteren in de middag pauze toch even naar buiten geweest voor een klein rondje (35 minuten). Heel rustig en relaxed gelopen. Voor de vakantie wil ik nog één keer een kort loopje afwerken. Wordt waarschijnlijk donderdag ochtend vroeg.....
Verder heb ik me deze week voor de volgende wedstrijden ingeschreven om de druk een beetje op de ketel te houden:
- Centrumloop Hapert (16/8) 5 km (proberen snelheid te verbeteren)
- Ronde van Naastenbest (19/8) 10 km (gewoon uitlopen, zal wel te warm zijn)
- Tilburg Ten Miles (3/9) 16.1 km (moet van Heather)
- Airborneloop (17/9) 15 km (leuke voorbereiding op EHV)
- Valkenloop (12/11) 21.1 km (misschien een PR????)
Vanochtend stond ik me te scheren op de badkamer met Bjorn als aandachtig toeschouwer. Omdat een aantal neusharen iets langer waren, besloot ik die met de schaar eruit te knippen. Met opengesperde ogen volgde Bjorn het tafereel. Toen ik met de schaar in zijn buurt kwam, schreeuwde hij verschrikt:
"Niet bij mij knippen, ik heb niet zo'n grote neus....".
"Maar ik heb ook geen grote neus", antwoorde ik quasi verontwaardigd.
"Toch wel, moet je maar in de spiegel kijken", was zijn antwoord.
posted by Peerke @ 9:31 AM, ,
Atletiek baanwedstrijden in Eindhoven
Sunday, July 16, 2006
Zaterdag weer eens meegedaan aan de bostraining. Ingesmeerd tegen de muggen en voorzien van de nodige drankflesje stond ik om 10:00 uur klaar in de bossen van Joe Mann. De benen waren niet super, zeker niet gezien de pittige baantraining van donderdag avond j.l. Na rustig (gelukkig) inlopen en wat loopoefeningen moesten we een aantal pittige tempo's doen in combinatie met wat kleine heuvels. Die gingen op zich redelijk, maar ik kon merken dat ik dit allang niet meer gedaan had. Het tempo rondje (1,1 km) op het vlakke ging veel slechter. Ik kwam niet op gang. Het idee was om na het eerste rondje 1-2 minuten te rusten, en dan nog een rondje te lopen. Ik was zo "pissed" dat ik niet gerust heb, maar meteen doorgelopen ben.
's-Middags met de hele familie naar de baan gegaan om de atleten bij de Open Eindhovense Atletiek kampioenschappen aan te moedigen. Er waren veel goede atleten en ook enkele die van naam bekend zijn: Karin Ruckstuhl, Jacqueline Poelman, Pascal Asseldelft, Robin Korving, Timothy Beck, Troy en Camin Douglas etc.
Het was erg warm en er was vrij weinig schaduw. Maar omdat ik bezig was met het maken van foto's heb er niet echt last van gehad. De foto's heb ik overigens op het WWW gezet:
http://www.xs4all.nl/~ator1454/Open%20EHV%20Atletiek%202006%20Fotos/
Na de wedstrijden meteen doorgelopen naar het ballooning festival. De voorafgaande twee dagen (donderdag en vrijdag) waren de ballonnen niet opgestegen vanwege de te harde wind. Ook op zaterdag was het spannend. Na al een hele dag van huis geweest te zijn, viel het wachten zwaar. Toen de speaker aangaf dat er pas na 20:15 uur een beslissing genomen zou worden, zijn we maar naar huis gegaan. Uiteindelijk zijn ze om 20:30 uur toch opgestegen......
Vanochtend een duurloop van 16,5 km gedaan in een zeer prettig tempo.
posted by Peerke @ 1:12 PM, ,
400m's
Friday, July 14, 2006
De laatste baan training voor de vakantie was er eentje waar ik me op verheugde. Er stonden namelijk 12*400 m's op het programma. Na de training weet ik wel beter. De eerste 400m's gingen nog goed, maar na 8 herhalingen werd het flink doorbijten. Gelukkig was er een flinke wind die de temperatuur nog enigzins draaglijk maakte, maar de benen voelde heel dik aan.
De opdracht was om de rondjes in 1:33 te lopen. Dit lukte aardig, de meeste rondjes gingen in 1:31 en enkele in 1:29.
Collega weblogger Maurice kwam ook even kijken. Hij wilde eigenlijk naar het Balloon festival, maar dat was afgelast vanwege de harde wind. Maurice heeft last van een hielspoor en kan nog steeds niet lopen. Gelukkig is het ook een gepassioneerde fietser en kan hij daar zijn energie in kwijt.
Komend weekend ga ik weer eens deelnemen aan de bostraining. Eens kijken hoe dat bevalt.
In het begin van de log haalde ik al aan dat het bijna vakantie is. Nog een weekje doorbijten op het werk dan is het zover. Dan vertrekken we met de familie naar Oostenrijk. Lekker wandelen in de bergen, hardlopen in het dal en veel foto's maken. Ik verheug me er al op. De foto bovenaan deze weblog is overigens tijdens de vorige vakantie in Oostenrijk gemaakt. Ga proberen dit jaar een nieuwe te maken waarop de overgangen minder duidelijk te zien zijn.
posted by Peerke @ 10:02 AM, ,
Retteketet naar .....
Wednesday, July 12, 2006
De ene dag is de andere niet, en dat geldt zeker voor het lopen. Gisteren heb ik in de middagpauze mijn gebruikelijke rondje gelopen. Omdat mijn loopmaatje Huub niet mee kon gaan, ben ik voor de verandering eens zeer snel weg gegaan. Het ging geweldig tot zo'n 2-3 km. Hierna liepen de kuiten vol (verzuring?) en was het over met de pret. Na nog wat doorgestrompeld te hebben ben ik gestopt om de kuiten te gaan oprekken. Hierna verder gejogd, terug naar het werk. Het was erg benauwd, misschien dat dit toch heeft meegespeeld.
Laat in de middag zijn gisteren de nieuwe lattenbodems (eigenlijk schotels) en de NASA traagschuim matrassen afgeleverd.
Traagschuim werd al ontwikkeld in de zeventiger jaren maar heeft pas de consumenten markt bereikt eind jaren negentig. Het materiaal is ontwikkeld door het ruimtevaart instituut NASA voor de Space Shuttle. Ironisch genoeg is het echter nooit gebruikt in de Space Shuttle. Het originele traagschuim dat toen nog bekend was onder de naam T-foam bleek niet ideaal te werken in de ruimte. Maar men zag wel mogelijkheden voor de gezondheids sector. In deze sector veroverde het snel de markt. Het eerste bedrijf dat aan consumenten ging leveren was Tempur-Pedic ®. Zij werkten in eerste instantie met hun eigen versie van traagschuim en noemde het Tempur®. Van origine werd dit Tempur ® foam alleen gebruikt voor medische doeleinden. Al snel hoorde men van patiënten die op dit traagschuim lagen dat ze beter sliepen, minder rugklachten hadden en zich uitgeruster voelden. Hierdoor startte Tempur-Pedic met het rechtstreeks leveren aan de consument.Komende vanuit een medische achtergrond was Tempur ® foam behoorlijk prijzig en dast is het vandaag de dag nog.
Omdat deze lattenbodems op aparte pootjes moeten staan, begon het geknutsel. En zoals altijd gaan er allerlei dingen mis:
- twee schroefkoppen van de meegeleverde schroeven breken af waardoor alles weer los gemaakt moet worden en een paar cm hoger opnieuw vast gemaakt moet worden;
- meegeleverde imbis sleutel past niet, gelukkig kan ik na een zoektocht zelf een passende vinden in de materiaalkist;
- opzichter Bjorn die de schroeven en een deel van het materiaal verstopt of in gebruik heeft als Pa het nodig heeft
Maar ja, zoals altijd komt het weer op zijn pootjes terecht. Zo ook met het bed.
Na een goede nachtrust (is inderdaad een verbetering) kwam ik dan ook als herboren op mijn werk aan. Alleen kom ik wat traag op gang vandaag...... zou dat aan het traagschuim liggen?
posted by Peerke @ 9:21 AM, ,
Kermis
Monday, July 10, 2006
Dit weekend weer eens flink getraind. De ergste warmte was (even) weg, en ik had me voorgenomen om weer eens wat kilometers te maken. Op zaterdag naar de baan gelopen via een flinke omweg. Eenmaal op de baan aangekomen had ik er bijna 12km opzitten. De trainster had een piramide loop op het programma staan: 3 series van 1-2-3-2-1 minuten lopen met één minuut pauze. In een redelijk tempo heb ik die piramide training voltooid. In totaal zo'n 16-17 km gelopen.
Op zondag kwam ik moeizaam uit mijn bed. Ik wilde al om 8:30 uur vertrekken, maar toen lag ik nog te slapen. Uiteindelijk was het al ver over negenen toen ik eindelijk de deur uitging. Het eerste stuk stevig doorgelopen, om daarna volgens plan gas terug te nemen. Uiteindelijk in 1:35 zo'n 19km gelopen. Geen geweldige tijd, maar als afsluiting van een stevig loopweekend toch heel netjes.
Gisteren was het weer tijd voor ons jaarlijks bezoek aan de kermis in Boukoul. Kermis mag je het niet noemen, want er staat niet meer dan een draaimolen, een snoeptent, een bots-auto baan en wat gok apparatuur. De kermisexploitanten die er (waarschijnlijk gedwongen) staan, waren uitgerukt met echt antieke attracties die eigenlijk meer op hun plaats zijn in een museum. Zo stond op de draaimolen als modernste voertuig een T-Ford uit begin van de vorige eeuw. Temidden van al dit spul en de zeer gemotiveerde kermisexploitanten hadden de kinderen toch de grootste lol. Samen met Opa Boekoel, Tante Liny, Tante Anny en Tante Karin (en kidz) werden alle attracties aangedaan en leeggeroofd van hun geweldige prijzen. Robin had zich een geheel nieuwe wapenuitrusting, bestaande uit zwaarden, schietgeweren etc. aangeschaft, terwijl Bjorn's oog, geheel in lijn met zijn voorkeur, viel op een aantal nieuwe auto's en motoren. Al tijdens het uitpakken van deze geweldige prijzen / aankopen viel het geweer en de motor uit elkaar.
Eenmaal terug nog snel een frietje gegeten en weer op huis aan om op tijd voor de WK finale voor de digitale TV te zitten.
posted by Peerke @ 9:36 AM, ,
Digitale TV
Friday, July 07, 2006
Eindelijk iets koeler weer. Dat was dan ook meteen te merken tijdens de baantraining van gisteren. Onder het genot van een lichte regenval was het een stuk aangenamer trainen. De training bestond uit:
- 500m (2:10), 200m dribbelen, 300m (1:15), 200m dribbelen
En dit alles in totaal 6 keer zonder seriepauze. Het ging erg lekker. De eerste 500m ging te hard (1:53), maar de volgende twee gingen ontspannen in 2:03 minuten. De laatste 3 gingen weer onder de 2 minuten, mede omdat ik die grotendeels alleen gelopen heb. Een aantal trainingsmaatjes zijn in opbouwfase en Anita en Martin hadden op woensdag avond nog een 3000m op de baan gelopen. Zij liepen in totaal maar 4 series. Ik heb wel het gevoel dat ik tijdens zo'n 500m in het middengedeelte wat inzak qua snelheid. De start is meestal goed en op het eind trek ik nog effe door omdat ik voel dat het te langzaam gaat. Eens kijken of het me lukt om meer in een strak tempo te lopen.
Vandaag komt de UPC decoder (digitale televisie) binnen. Ben benieuwd of het inderdaad makkelijk te installeren is, en of het beeld zoveel beter is. Ga vanmiddag maar eens aan het knutselen om het apparaat aan te sluiten. Naast een beter beeld is het zenderpakker uitgebreid tot 70 kanalen. Kan ik nog meer zappen.
Gisteren kreeg Carla de schrik van haar leven. Ze was, terwijl de kinderen thuis waren, met de hond gaan wandelen. Dit gebeurd wel vaker, en er zijn dan ook goede afspraken over gemaakt. Nadat Robin, de oudste, is ingelicht sluit ze de voordeur en vertrekt. Bij thuiskomst raakt ze aan de praat met de buurvrouw (dit gebeurd ook vaker). Na een paar minuten ziet ze ineens Bjorn, over de weg, in zijn ondergoed komen aanlopen. "Wat doe jij buiten, hoe ben jij buiten gekomen, de deur was toch afgesloten?!", vroeg ze. "Nou, ik miste jou mamma, en toen heb ik boven de sleutel van Robin gehaald en de deur opengemaakt. Ik ben toen gaan kijken of ik jou kon vinden....", antwoorde Bjorn. Tsja, heeft het manneke dus in zijn ondergoed over o.a. de Huizingalaan gelopen op zoek naar zijn moeder. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen.
posted by Peerke @ 11:33 AM, ,
Smog
Wednesday, July 05, 2006
Er zijn twee meteorologische omstandigheden waar ik als loper niet blij mee ben: gladheid en smog! Het eerste komt gelukkig maar weinig voor en kun je vaak omzeilen door een ander parkoers te kiezen. De tweede omstandigheid, smog, is voor mij niet te omzeilen. Aangezien ik last van mijn luchtwegen heb is het niet mogelijk om te gaan lopen. Toch moest ik het weer op de harde manier ervaren. Maandag avond, ik had al extra lang gewacht, kon ik me niet meer bedwingen en ben ik naar buiten gegaan om een rondje te lopen. Al na 100m begon ik zwaar te ademenen. "Dit gaat zo wel over als ik even bezig ben", hield ik me zelf voor. Maar er kwam geen verbetering. Met veel moeite mijn rondje afgemaakt in 40 minuten (normaal 35 minuten). Geen lopen dus tot donderdag, dan zal volgens de weerberichten de smog verdwenen zijn.
Omdat het erg warm zou worden heb ik dinsdag vrij genomen en zijn we met de hele familie naar zee getrokken. Het is inmiddels een traditie geworden dat we minimaal één maal per jaar in de grote vakantie een dagje naar zee gaan. De reis verliep voorspoedig en we zaten al ruim voor de middag op het strand (Noordzee strand in Scharendijke). Na het opzetten van het strandtentje wilde ik meteen de zee in om af te koelen. Het was er namelijk al erg heet en vrijwel windstil. Helaas, de kwallen waren me voor. Juist vandaag hadden de kwallen uitgekozen om in grote getallen het zeewater langs de kust met een bezoek te vereren. Zo ver je kon kijken zaten er kwallen. Dat was een behoorlijke tegenvaller, en eigenlijk de eerste keer dat we dat meemaakte op deze lokatie. Later, zou een medewerker van een strandtent ons uitleggen dat dit te maken had met de Oostenwind en de tijd van het jaar. Dit alles heeft Robin er gelukkig niet van weerhouden om volop te skimmen op zijn skimboard. Dit board hebben we twee jaar geleden gekocht en was al een tijd niet gebruikt. Toen het in het begin niet zo goed ging met het skimmen lag het dus duidelijk aan de kwaliteit van het board: het board was te groot en te zwaar, het board was eigenlijk voor oude mensen, het board had een barst en was daarom kapot etc. Maar toen het uiteindelijk weer beter ging was er gelukkig niets mis met het board.
Intermezzo:
Skimboarden is een sport die ooit ontstaan is in de USA waar life/strand wachten zich op een soort grote houten plank via de branding verplaatsten langs het strand. Het skimboarden wat we nu kennen ontstond rond 1920. Op Laguna Beach in de USA is het skimboard Mekka, veel wedstrijden vinden hier plaats. In Amerika / Florida zij de meeste skimboarders wereld, op dit moment neemt het aantal skimboarders in europa sterk toe; vooral Frankrijk, maar ook in Nederland zie je steeds meer skimboarders langs het strand stuiven.
Zandskimmen
Om te kunnen skimboarden heb je een houten boardje nodig, een plons water ong. 2 cm diep moet het zijn en veel door zettings vermogen en balans. Met al deze ingrediënten kun je aan de slag. In het begin zul je vaak op je gezicht vallen ;-) , maar daar staat tegenover dat je als je de kunst eenmaal door hebt dan ook wat leuks kunt doen aan het strand. Om te beginnen ga je opzoek of wacht je tot het water een beetje vlak is (na een golf) dan gooi je het board met een duwende beweging (je laat eerst de voorkant los en duwt dan aan de achterkant het board naar voren) weg, hierna sprint je achter je board aan en springt erop. Als je dit eenmaal goed onder de knie hebt kun je doorgaan met het proberen van zo lang mogelijke ritten te maken. We noemen dit zandskimmen.
Golfskimmen
Om te kunnen gaan golfskimmen moet je ten eerste een ervaren zandskimmer zijn. Ten tweede moet je dit bij voorbaad bij vloed doen (in Nederland), omdat er in Nederland niet zulke hoge golven staan. De kunst van wave skimming is dat je nu in plaats van langs het strand te skimboarden probeert tegen de golven in te gaan en truckjes doet (bv. springen, draaien maken en weer van de golf af skimmen, in de golf proberen te rijden dus met een kleine hoek van de golf af skimmen e.d.) hiermee kun je oneindig veel truckjes leren en bedenken !
Bjorn vermaakte zich kostelijk met een emmer en schepje. Hier en daar werden pogingen ondernomen om iets te bouwen. Ondanks dat alle bouwwerken mislukten kon dat, een korte woedeuitbarsting van teleurstelling daargelaten, de pret niet drukken.
Omdat het steeds warmer werd, het zand op strand was niet te betreden zonder slippers, werd ik steeds overmoediger om de kwallen toch te trotseren. Eenmaal door de eerste barriere van kwallen heen was het redelijk vertoeven. Dit was ook wel nodig omdat enige afkoeling ook wel gewenst was. Na een avondmaaltijd in het strand paviljoen trokken we huiswaarts. Bjorn was binnen 5 minuten in slaap gevallen en werd pas wakker toen we Eindhoven al in zicht hadden.
posted by Peerke @ 11:00 AM, ,
Sneeuwwitje
Sunday, July 02, 2006
Net zoals de meeste bloggers heb ik ook last van een dipje. Door het zomers weer heb ik weinig zin om achter de computer te kruipen om verslag van de afgelopen periode te doen. Ik zal toch proberen om regelmatig een verslagje te maken.
Het is alweer een paar dagen geleden dat ik op de baantraining ben geweest. Omdat ik veel last van mijn rug heb, heb ik de training iets rustiger aangepakt. De grondoefeningen heb ik overgeslagen omdat ik bang was dat ik daarna niet meer overeind zou komen. De training was redelijke relaxed:
- 5 * 600m in 2:30 (normaal in 2:24)
- 2 series van 3* 200m in 45 seconden
De eerste serie 600m ging iets te snel in 2:25 (tempo zoeken), maar de volgende drie waren precies op tijd. De laatste ging in 2:15, iets te snel dus, maar ik had nog wat energie over. De 200m's gingen gemiddeld in 44 seconden, de laatste in 39 seconden. Al met al heb ik de training als heel lekker ervaren. Het helpt om afentoe maar een paar seconden langzamer te lopen, en zodoende met een goed gevoel de training af te sluiten.
Het examenfeest van neefje Jeffrey was een aanleiding om op vrijdag met de koffers naar het Zuiden af te reizen. Heerlijk genieten van de rust en ruimte oppe Boukoul. Ik had me voorgenomen om op zaterdagochtend een duurloop van 18 km te gaan doen. Het parkoers gaat door een prachtig stuk natuur, gelegen in de nederland-duitse grensstreek. Ik wilde al vroeg vertrekken omdat het een warme dag beloofde te worden, maar eerst nog naar het feest. Tijdens het feest heeft Robin verkering gekregen met ene sneeuwwitje. Hij viel er helemaal in katzwijm voor. Hij vond dit zó lekker dat hij er later op de avond nog maar een gedronken heeft.
Bjorn en ik sliepen bij mijn vader thuis (oppe Boukoul), terwijl Carla en Robin bij haar ouders in Roermond sliepen. 's-Ochtends om 6 uur stond Bjorn dan ook al aan mijn bed: "Pappa, kom naar beneden, anders mis ik mijn filmpjes...". Aangezien er op dat onchristelijke tijdstip alleen maar 06-reclame's worden uitgezonden, vermoedde ik al dat hij wat in de war was met de werkelijke tijd. "Ga maar naast me liggen en weer slapen", zei ik. Maar ja, dat was geen succes: hij was wakker en bleef wakker. Het heeft me in ieder geval wel geholpen om op tijd uit het bed te komen voor de duurloop.
Het was al warm, maar het eerste stuk ging erg lekker. Eenmaal in de bossen was het best goed uit te houden. De vennen en de rivier zagen er erg aanlokkelijk uit, maar ik heb me weten te beheersen om er in te springen. Het laatste stuk gaat door een klein Duits stadje (Brüggen) en daar zit een venijnige klim in. Ik was dan ook blij toen ik de lichten van de Skoda zag, waarmee mijn vader me kwam ophalen. Ik had er precies 1:29 over gedaan. Helemaal teruglopen (30km) zat er niet in met deze temperatuur. Over temperatuur gesporken, ik vrees als ik de weersverwachting bekijk dat het hardlopen maar mondjesmaat zal zijn in de komende week. Jammer, het mag best iets koeler zijn voor mij. Het is ook nooit goed.
Nog even een nieuw woord voor scrabble: voorvliegtuigwaaier. Dat is weer een geweldig orgineel woord uit het vocabulaire van onze Bjorn.
posted by Peerke @ 4:34 PM, ,