TFT
Friday, September 29, 2006
Tussen de middag even snel een rondje gaan lopen. Alleen, want Huub had geen spullen bij zich. Zodra het tempo omhoog gaat verdwijnt de souplesse en is het werken geblazen, zo ook vanmiddag. Ik had me voorgenomen om een versnelling van 15 minuten te doen. Dit ging naar mijn gevoel te moeizaam. Vandaar dat ik het loopje beperkt gehouden heb tot 32 minuten. Na a.s. zondag nog een duurloopje, gevolgd door een training op donderdag bij PSV, en de halve marathon mag van mij beginnen. Prognose: 1:36. Niet echt snel, maar ik moet wel realistisch blijven.
Heb wel besloten om een wedstrijdlicentie aan te vragen. Dit heeft als voordeel dat je bij wat grotere evenementen wat meer van voren mag starten, denk aan o.a. Egmond. Al jaren start ik na de businessloop, en dat is geen pretje. Niet dat ik verwacht sneller te gaan lopen hierdoor (was het maar zo), maar ik verwacht wel relaxter te kunnen starten.
Carla heeft na een paar dagen snotteren, hoofdpijn en pijnlijke spieren vanochtend ook een klein rondje gedraaid. Ze was niet echt tevreden met de gang van zaken. Flink zwetend was ze na 21 minuten alweer terug geweest.
Morgen ga ik mijn nieuw TFT schermpje pphalen. Na veel wikken en wegen heb ik besloten om een Samsung Syncmaster 205BW aan te schaffen. Dit is een 20 inch breedbeeld scherm waarmee je de mogelijkheid hebt om twee documenten naast elkaar te openen en te bekijken. Een van de eerste klussen die ik ga ondernemen is het aanpassen van de weblog template. Ik heb via het internet de source van een geschikte K2 template gevonden die ik wil aanpassen aan mijn voorkeuren. Ben benieuwd of dat wil lukken.
posted by Peerke @ 2:29 PM,
,
Eerste diploma
Wednesday, September 27, 2006
"Ik heb een diploma", met die woorden stormde Bjorn enthousiast de kamer binnen gisterenavond. Sinds kort zit hij op zwemles, en iedere keer als ze naar een volgende badje mogen krijgen ze een klein diploma. Hij glunderde van oor tot oor en liet zich de felicitaties wel gevallen.
Gistermiddag samen met Huub ons gebruikelijke rondje gelopen. Het parkoers zal binnenkort wel veranderd moeten worden, want het verborgen fietspad langs de A2 (om landgoed de Wielewaal heen) is sinds kort niet mee zo verborgen. In het kader van de aanpassingen aan de randweg is men druk bezig de bomen en struiken weg te halen. Het weer was toch nog verrassend benauwd, meer vochtig eigenlijk. Al met al verdienstelijk een kleine 45 minuten gelopen. Mijn hamstring voelde nog steeds niet goed aan. Vanavond wordt ik door Joop behandeld en dan hoop ik dat het beter gaat. Donderdag kan ik niet gaan trainen bij PSV omdat ik voor het werk in Utrecht zit. Misschien maar beter ook, wordt de hamstring niet te zwaar belast.
De vrees van iedere loper is voor Carla uitgekomen: ze is ziek. Na een goede generale (duurloop van 2 uur) is ze op zondag ziek geworden. Ze loopt al een paar dagen snotterend door huis, en maakt zich vooral druk dat ze weer verstek moet laten gaan bij de marathon van Eindhoven. Ik hoop dat ze zich snel wat beter voelt.
posted by Peerke @ 9:19 AM,
,
Toch nog een overwinning
Sunday, September 24, 2006
Gistermiddag was het eindelijk zo ver: de eerste overwinning van PSV Handbal C (jongens) in het buitenseizoen. Nadat ze vorig jaar in de D-jeugd ongeslagen kampioen waren geworden, was het wel even wennen aan de overgang naar de C-jeugd. Alle spelers zijn gemiddeld een kop groter en één of twee jaar ouder. De C-jeugd gaat namelijk van 10-12/13 jaar. De meeste spelers in het team van Robin zijn dit jaar pas 10 geworden, dus was het vooral fysiek erg moeilijk. Des te leuker dat men het seizoen in stijl afgesloten heeft. De wedstrijd werd gespeeld op het terrein van EMZ. We hadden afgesproken om Robin na de wedstrijd op te pikken om daarna meteen door te rijden naar Limburg. Echter er was een probleem: waar ligt het veld van EMZ? Niet te vinden. Ja, in de buurt van de Aalsterweg werd er nog gezegd. Bij de Aalsterweg aangekomen maar even gevraagd aan een voorbijganger. "Ik ken alle velden hier in de buurt, en er ligt alleen een handbalveld aan de kant van Tivoli, vlak voor de manege...". "Maar meneer, daar komen we net vandaan, en daar ligt niets...". "En toch ligt daar het veld....". Enfin, maar weer teruggereden en alles minutieus afgezocht. Maar geen handbalveld. Ik ga toch maar eens bij Oranje Zwart kijken, besloot ik toen. Een blik op de klok leerde dat de wedstrijd al een tijdje was afgelopen en dat Robin toch wel erg lang, alleen, aan het wachten was. Via ingang van het restaurant met de grote Toekan (en de appelmoes zonder kers tegenwoordig) het terrein van de hockey club opgestuurd. Helaas, de weg ging over in een fietspad. Een voorbijganger vertelde ons dat er midden tussen de hockeyvelden opgesloten een handbalveld lag. Of het EMZ was, wist hij niet. Maar hij had er wel eens mensen zien handballen. We waren warm dus. Fietspad of niet, asociaal over het fietspad verder gereden want Robin was nabij. En inderdaad, (bijna) onvindbaar verscholen tussen de hockeyvelden lag een onooglijk gebouwtje met een handbalveld. Gevonden.
Op zaterdag al vroeg gestart voor een kort rondje (8km) met daarin twee kleine versnellingen. Ik was al vroeg op pad gegaan omdat Carla met een aantal dames van PSV afgesproken had om een tocht van 2 uur te gaan maken. Om 11:45 uur waren de damens moe maar voldaan terug. Allemaal zijn ze er van overtuigd dat ze het wel gaan redden op 8 oktober. Stiekum werd er al gepraat over verbetering van hun PR's. Voor de een is dat onder de 2:20 en voor de ander betekend dit dat ze sneller moeten dan 2:15. Stoute plannen zijn het, maar de vorm is aanwezig.
Op het eind van de middag de nieuwe PC van mijn vader geinstalleerd en en passant ook nog de zojuist aangeschafte Digitale TV decoder geinstalleerd. Ik moet zeggen dat ik de decoder van @-Home beter vind overkomen dan die van UPC. Verschil is wel dat je die van @-Home zelf moet kopen, maar dan heb je wel wat.
Vanochtend gestart aan een (te) lange duurloop van 26,5 km. Onderweg heb ik me meermaals afgevraagd waar ik mee bezig ben. De zon scheen gelukkig niet, maar het was toch warm en benauwd. Het had een klein beetje geregend en dat had de situatie er niet beter op gemaakt. Na 2 uur en 10 minuten was ik terug in ons huisje. Mijn hamstring voelt niet goed aan. Ik ga de komende twee weken echt minder trainen, want ik merk dat ik ook vermoeid ben.
posted by Peerke @ 4:04 PM,
,
Sonja Bakker
Friday, September 22, 2006
Ik voelde me niet echt fit gisterenavond vlak voor de training. Ik was de hele dag al duizelig en kreeg bovendien ook nog last van mijn maag. Tijdens de training werd dan ook al snel duidelijk dat ik het rustig aan moest doen. Het programma was erg pittig:
- 1200m - 200m dribbelen - 800m - 400m dribbelen;
- 1400m - 200m dribbelen - 600m - 400m dribbelen;
- 1600m - 200m dribbelen - 400m (hierna uitlopen)
Het ronde tempo schommelde tussen 1:33 en 1:38. Meer was er niet uit te halen vandaag. Op het eind van de training kreeg ik weer last van hamstring en kuit. Ik vermoed dat te maken heeft met het warme weer. Veel zweten en te weinig vocht binnen krijgen. Na afloop van een training kan ik mijn shirt helemaal uitwringen van het zweet. Ach, het is een goede manier om te "detox-en". Ook zo'n modewoord van de laatste tijd.
Over mode gesproken. Een collega van mij hier op kantoor wil ook een aantal kilo's afvallen. Hij sport flink (wielrennen) en snoept bijna niet. Maar de kilo's willen er maar niet vanaf. Nu probeert hij via de Sonja Bakker methode af te vallen, met als gevolg dat hij van thuis alleen maar allerlei rare producten meekrijgt (kippevoer, noem ik het). Regelmatig slipt hij toch stiekum de kantine in omdat hij vergaat van de honger. Werkt dus toch niet echt. Ik zou er ook niet aan moeten denken dat ik op dieet zou moeten gaan ipv lekker hardlopen. Ik zou het echt niet kunnen. Terwijl ik dit logje intik stop ik weer een heerlijke chocowafel in mijn mond. Ik weet het: erg zwak, maar ook weer erg lekker.P.S. het artikel is niet goed te lezen maar handelt over een ingezonden brief van een vrouw die er veel baat bij heeft. Zij spreekt dan ook over "sonjabakkeren" in plaats van lijnen.
Voor diegene die geinteresseerd zijn in een persoonlijke begeleiding door Sonja .... helaas! Het volgende staat op haar site te lezen:
Wachtlijst:
Sonja neemt op dit moment geen nieuwe cliënten meer aan. Voor persoonlijke begeleiding kan je ook terecht bij Praktijk Gewichtsconsulente in Berkhout.
De komende periode staan er geen wedstrijden gepland. Lekker rustig trainen en iets meer kilometers maken dan de afgelopen tijd. Ik ben van plan om zondag a.s. een ronde van 25km te gaan lopen, maar dat is toch medeafhankelijk van het weer. We zien wel.
posted by Peerke @ 8:44 AM,
,
Vies verhaal
Sunday, September 17, 2006
Vandaag deelgenomen aan de airborne-loop. Deze wedstrijd is traditioneel een goede graadmeter voor de halve marathon begin oktober. Het zonnetje was niet aanwezig, maar het was niet koud..... een beetje klam was het. Na een paar rondjes inlopen op de baan (incl. 2 steigerungen) zweette ik al behoorlijk. Voor de start weer een aantal bekenden gezien: natuurlijk collega lopers van PSV maar ook Rianne, Corinne, Rudolf en zijn vrouw etc. Opmerkelijk omdat er toch veel lopers naar de Dam tot Dam loop of naar Hilvarenbeek zijn gegaan.
Gestart werd er met een ronde wandelen. De grote groep lopers werd vooraf gegaan door een oorlogsveteraan, die even later het startschot loste. Na twee rondjes op de baan zijn we het parkoers bij de Karpendonkse plassen op gegaan. Dit parkoers werd drie maal afgelegd waarna we weer eindigde op de baan. Ik had me voorgenomen om na een km of 2 een richtpunt te zoeken en daar achteraan te lopen. Het werd Jos Moesman van Olympia. Echter na de eerste ronde verliet hij de wedstrijd. Shit, nieuw richtpunt zoeken. De tweede ronde ging dus niet erg lekker en voortvarend. De derde ronde gewoon lekker doorgelopen en nog enkele mensen ingehaald. De eindtijd (1:04:29) viel niet eens tegen.
Vanochtend moest Bjorn al vroeg naar WC om te poepen. Normaal schreeuwt hij dat iemand zijn kontje moet komen afvegen, maar hij had waarschijnlijk onverwacht medelijden met ons vanwege het vroege tijdstip. Ik hoorde hem niet roepen en hij liep weer gewoon terug naar zijn kamer. Toen ik een uurtje later op de badkamer stond, kwam hij aangelopen. "Pappa, ik heb al zelf geplast en gepoept vanmorgen. Toen heb ik zelf mijn kontje afgeveegd". "Weet je wel zeker dat het kontje helemaal schoon was?", vroeg ik. "Ja, want ik heb met mijn vinger gecontroleerd, en er zat geen poep aan!". "Je hebt toch wel je handen gewassen daarna?", vroeg ik met een vies gezicht. "Nee hoor, hij was toch niet vies?".......
posted by Peerke @ 1:49 PM,
,
Toertocht Eindhoven - Groningen
Friday, September 15, 2006
Ik moest vanochtend erg vroeg mijn bed uit (half zes) om het vertrek van mijn fietsende collega’s op de gevoelige plaat vast te leggen. Ieder jaar, het begint al een heuse traditie te worden, fietsen werknemers van ons bedrijf vanuit Eindhoven naar Groningen. Destijds, bij de overname van KPN datacenter door Atos Origin, is dit initiatief gestart in het kader van de “verbroedering”. De hele tocht duurt twee dagen: de eerste dag fietst men 190 km, op de tweede dag resteren er dan nog 180 km. Om klokslag 7:30 uur wordt er vertrokken en ze stoppen of wachten voor niemand. Dit werd ook pijnlijk duidelijk voor de “manager” die was uitgenodigd om het startschot te geven. Speciaal afgereisd vanuit Groningen stond hij punctueel om 7:30 uur klaar om het startschot te geven. Echter, geen renners te zien. Een telefoontje met de koersleiding maakte duidelijk dat hij bij het verkeerde gebouw stond: HCZ (midden in het centrum) in plaats van bij HTC (Campus). Jammer, maar dan lossen we het startschot zelf wel.
Gisteravond flink gezweet op de baan. Op het programma stond:
- 600m, 500m en 400m (met 100m pauze en een seriepauze van 300m)
In totaal moesten we 4 series lopen. Mijn richttijden waren: 2:25, 2:00 en 1:32. De eerste serie ging met 2:15, 1:50 en 1:25 veel te snel. De volgende series gingen wel in de gewenste tijden. Op het eind van de tweede serie kreeg ik last van mijn hamstring. Op advies van de trainster ben ik na de derde serie gestopt. Jammer.
Zondag a.s. is er de jaarlijks Airborneloop bij Olympia. Dit is een ideale loop in de voorbereiding op de halve marathon van Eindhoven. Het idee is om deze loop als een trainingsloop aan te gaan i.v.m. de verwachte warmte. Warm of benauwd weer ligt me absoluut niet, dus een goede tijd is niet te verwachten.
Robin kwam gisteren met een dikke pols thuis. Hij was er op gevallen tijdens het voetballen. Snel even naar de dokter geweest om de schade te laten controleren. Gelukkig is het beperkt gebleven tot een flinke kneuzing. Hierdoor kan hij wel niet meedoen aan de handbaltraining en –wedstrijd van zaterdag.
posted by Peerke @ 9:03 AM,
,
Doktersbezoek
Monday, September 11, 2006
Toch even snel een bezoekje gebracht aan de dokter ivm de afwijkende hartslag van de afgelopen tijd. Gelukkig heeft de dokter me gerust kunnen stellen. De pijn in de borststreek wordt veroorzaakt door de diepe borstspier. Het op "hol" slaan van het hart is waarschijnlijk veroorzaakt door gebrek aan slaap. Ik slaap namelijk zeer slecht de laatste tijd. Ik ben erg veel wakker, en daardoor raak je uitgeput. De bloeddruk was iets te hoog maar niet verontrustend, dus dat zit wel goed. Omdat ik veel sport moet ik wel mijn hartslag wat beter in de gaten houden.
De nazomer heeft weer flink toegeslagen, net zoals vorig jaar. Ik vind het fantastisch om er in rond te wandelen, maar hardlopen gaat me minder goed af. Zaterdag een korte duurloop met 3 * 5 min tempo gedaan. Het eerste stuk van de ronde heb ik met een aantal lopers van groep 3 meegelopen. Jolanda, Magda en Corne hadden samen met Carla afgesproken om ruim 15 km te gaan lopen. Na een paar km ben ik in mijn eigen tempo doorgelopen. Op zondag een zeer rustige duurloop gedaan. Met één blik op de hartslagmeter en de andere op de weg een rondje van 15-16km gelopen. De hartslag kwam niet boven de 130, het tempo trouwens niet boven de 11 km/u. Na 1:22 weer was ik weer terug.
De combinatie avondeten en Bjorn is geen gelukkige combinatie. Met een flinke regelmaat vertikt hij het om zijn avond eten op te eten. Alle trucjes en dreigementen ten spijt.... meneer eet het niet op. "Als je je eten niet op eet moet je meteen naar bed!", zeggen we. "Ok", antwoordt hij, en hij zit al op de trap. Vandaag was het weer zover. Carla had moed verzameld om hem het eten te voeren. Echter, toen het gewenste resultaat uitbleef leek het meer op het eten door de strot duwen dan op geduldig voeren. Toen Carla kwaad een groot stuk bloemkool in zijn mond perste spuugde hij het meteen uit. Je zag hem rood aanlopen van kwaadheid, en uiteindelijk riep hij: "mijn mond is niet groot genoeg voor de stukken die jij er in wilt stoppen. Dat mag je niet meer doen!!@@".
posted by Peerke @ 9:36 PM,
,
Filosofisch
Friday, September 08, 2006
Toch nog even stil staan bij het feit dit ik al weer 40 jaar over deze aardkloot rond wandel, kruip en hardloop.
Vanuit mijn jeugd weet ik me nog te herinneren dat ik mensen van 40 jaar heel erg oud vond. Die mensen waren zich aan het voorbereiden op een afscheid en hadden derhalve geen dromen en wensen meer. Die mensen waren heel serieus, correct en vooral héél oud. Als je langzaam richting de 40 kruipt ga je je realiseren dat dit iets genuanceerder ligt, maar toch. Op een verjaardagskaart stond: je begint er steeds meer bij te horen, maar je zult ons niet meer inhalen. Hoe moet je je gedragen als iemand van 40? Moet ik nu een leesbril aanschaffen, lange onderbroeken gaan dragen, een spencer aanschaffen, bretels gaan dragen....? Wat gaat er gebeuren met mijn hormonen? Moet ik mijn motorrijbewijs gaan halen, een open sportwagen kopen of me gaan aanstellen in gezelschap van vrouwen? Ga ik van baan veranderen of ga ik de wereld verbeteren....
Als ik er zo over nadenk voel ik me nog lang geen 40. Ik heb nog steeds een heleboel kinderlijke verlangens en gedachten (waar ik verder niet over zal uitwijden). Misschien volgend jaar als ik (misschien) 41 wordt....
Tussen al het gepieker door ook nog gelopen op de baan. Na lange tijd mochten we vanaf deze week weer op de baan trainen. De toplaag is nog erg hard en puntig (scherp). Dat was erg goed te merken bij de grondoefeningen. Op de knieen zitten was er niet bij. De training was anders dan voor de vakantie. De intervallen worden langer. Het programma was:
- 3 * 2000m in wisseltempo met een ronde herstel tussen de series door
Ik kon de eerste twee series redelijk bijbenen. De laatste serie had ik het beduidend zwaarder. Ivm twee verjaardagen geen wedstrijden gepland in het komend weekend.
Gisteren is bij Bjorn een gaatje gevuld in zijn kies. Het was de eerste keer dat het menneke met een verdoving en tandartsboor geconfronteerd werd. Volgens Carla heeft hij de hele behandeling manhaftig doorstaan. Toen ik hem 's-avonds vroeg wat de tandarts allemaal gedaan had vertelde hij me: "Eerst moest de wang en tand gaan slapen, toen kwam er een grote tandenborstel die veel lawaai maakte en een stofzuiger in mijn mond. En toen was het gaatje dicht."
posted by Peerke @ 10:45 AM,
,
Zwemles
Wednesday, September 06, 2006
Het wordt weer zomer. Athans voor een paar dagen. Vandaag wordt het zelfs 28 graden met zonneschijn. Misschien bevalt dat beter als de afgelopen dagen waar het vies benauwd was: warm, vochtig maar geen zon. In navolging van zondag (TTM) ook gisteren veel moeite met het lopen. Samen met Huub een kort rondje gelopen tijdens de pauze. Na 34 minuten hebben we er de brui aangegeven. Doorweekt van het zweet kwam ik terug bij het gebouw. "Regent het?" was een veel gehoorde vraag van collega's.
Sinds een paar weken zit Bjorn op zwemles. Gisteravond ben ik voor de eerste keer meegeweest. De manier waarop PSV de zwemles aanpakt bevalt me wel. Bjorn heeft er echt plezier in. Toen Robin destijds met zwemles begon (niet bij PSV) was het wel heel anders. Erg serieus vanaf het begin gericht op het zwemmen. Maar daar wilde Robin helemaal niet aan meedoen. Dit tot grote wanhoop van moeders en de badjuf.
Omdat ik nog niet mee geweest was kreeg ik van Bjorn een rondleiding door het zwembad. Alle deuren werden geopend, de WC werd bezocht en zelfs de douches ontbraken niet tijdens de toer. Bij aanvang van de zwemles was Bjorn even zoek. Mijnheer stond zich al uitgebreid te douchen (lekker warm water).
Na afloop is het onder de douches altijd erg druk. Alle douches waren in gebruik op één na. "Die is voor mij" dacht Bjorn, en stormde er op af. Het bordje waarop "koud water" stond, kon hij nog niet lezen. Het werd hem snel duidelijk waarom niemand onder die douche stond. Misschien een goede gelegenheid om het leren lezen te stimuleren.
Maandag heb ik van de verjaardagscentjes een statief gekocht voor mijn camera. Na lang zoeken denk ik een goed alternatief voor de erg dure professionele statieven gevonden te hebben in Duitsland bij foto Walser. Ik verwacht dat het wel een tijdje zal duren voordat ik het daadwerkelijk in huis heb.
Ondanks dat je een statief niet al te vaak zult gebruiken (zwaar en onhandig), mag het niet ontbreken in je uitrusting. Nu nog een flitser en een macro lens.......
posted by Peerke @ 8:56 AM,
,
Feestje en TTM
Sunday, September 03, 2006
Gisterenochtend toch even naar de PSV training geweest. Omdat de baan wel klaar is, maar ook weer niet (de verf moest nog drogen), zijn we uitgeweken naar de Karpendonkse plassen. Mijn doel was om te bekijken of het probleempje met de hartslag (zie vorige bijdrage) structureel was. Ik had me voorgenomen om rustig te trainen en regelmatig mijn harstlag te controleren. Dit lukte prima de eerste ronde. Hierna was het afgelopen. Tijdens de tweede ronde (opdracht: 3-hoek lopen met een zijde rustig, een zijde duurlooptempo en een zijde voluit) werd ik voorbij gelopen door een tot op dat moment onbekende........ dame. Ik dacht, gewoon rustig blijven lopen maar tijdens de versnelling liep ze gewoon weg van mij. Shit! Weg alle goede voornemens, en er achteraan. Dat koste behoorlijk wat moeite en ik kon meteen mijn hartslag testen. Ik merkte dat het lang duurde voordat de hartslag weer naar een normale waarde daalde in rust. Tijdens het uitlopen, in een echt langzaam tempo, bleef de hartslag 139 (120 is dan normaal).
Toen ik thuis kwam werd ik verrast door een aantal posters met mijn kop erop die aan verschillende bomen waren bevestigd. Samen met de overburen had Carla stiekem het fotoalbum geplunderd en vervolgens de hele buurt in kennis gesteld van het feit dat ik maandag a.s. 40 jaar wordt. Een feit dat ik liever iets minder opvallend aan me had laten willen voorbij gaan. 's-Avonds was er dan een feestje voor familie en de buurt. Erg gezellig, lekker gedronken en gegeten en voor mij ook erg laat.
Vanochtend al vroeg richting Tilburg. Na Heather en Huub opgehaald te hebben togen we richting onze stand op het Koningsplein in hartje Tilburg. Het was vies weer: regen en een harde wind. Na de nodige problemen met het vinden van een parkeerplaats hebben we de stand opgebouwd en ingericht. De klanten konden komen. Echter, helaas kwamen ze niet (zeker niet in de ochtenduren). Het leek er zelfs op dat we een soort veredelde informatie stand waren. De antwoorden "links om de hoek" en "nee, dit zijn niet de gratis TTM t-shirts" op de vragen "kan ik me hier inschrijven voor de TTM?" en "waar krijg ik mijn t-shirt?" kunnen we alledrie vannacht dromen. Uiteindelijk hebben we 2 t-shirts verkocht. Toch mooi twee meer als verwacht. De folders vonden wel gretig aftrek.
Na het lange wachten (tot 14:15 uur) was het eindelijk onze beurt om te gaan hardlopen. De zeer snelle loopster Rianne kwam ons aflossen, zodat Heather niet alleen stond.
Ik werd gesponsord door Thebe (zeer goede service overigens) en liep dus in het groen. In het startvak kwamen we Alfons tegen. Samen zijn we gestart, maar na een paar meter was het duidelijk dat er op Huub geen maat stond vandaag. Pas bij de finish zagen we hem terug (1:08). Ik vond het erg warm en had héél veel moeite met ademen. Ook had ik last van slijm. Shit! Mijn "pufke" (ventolin) vergeten. Dat verklaard een hoop. Dan maar niet te gek vandaag en proberen lekker te lopen in een strak tempo. Tot een kilometer of 10 - 12 lukte dit aardig. Hierna ging het snel bergafwaarts. Helemaal toen ik bij het 14 km punt moest stoppen om mijn schoen te strikken. Ik kwam bijna niet meer overeind en de kramp schoot er net niet in. Het duurde een hele kilometer voordat ik eindelijk weer een beetje tempo kon lopen. Uiteindelijk finishte ik in 1:14:00. Het was zwaar en benauwd geweest onderweg. Ik had zo zeer gezweet dat het water in mijn schoenen stond. Al met al was het natuurlijk geen perfecte voorbereiding en dat had zijn weerslag op de prestatie. Alleen Huub, met zijn onverwoestbaar gestel, had er weer eens geen last van. Petje af.
Na afloop snel de stand opgeruimd en naar de Thebe bus gelopen om het shirt in te leveren. Hier ontving ik ook een aantal consumptiebonnen die we in het Mercure hotel of in Café Karel konden inwisselen. Had ik nog niet gezegd dat Thebe goed voor ons gezorgd heeft?.... bij deze dan: geweldig!
Omdat Henk aangaf naar "Karel" te willen gaan waren we alvast vooruit gegaan. Met een beetje geluk konden we 3 stoelen op het terras bemachtigen en bestelde 3 drankjes. Dat koste maar liefst € 8,60 voor een cola, jus en een biertje. En of we het vooraf wilde betalen. Gelukkig hadden we de bonnen en met een bijbetaling van € 5,00 haalde we onze schouders er maar voor op. In Parijs was het veel duurder geweest wisten Huub en ik zich nog te herinneren. En ik had een flinke dorst na zo'n zweet wedstrijd. Echter, een 15 minuten later nog steed geen drinken. Overal om ons heen werden de mensen van drank voorzien, echter bij ons was het tafeltje nog leeg. Weer 15 minuten later was het tafeltje nog steeds leeg, ondanks verschillende vragen aan de obers. "Komt er aan" en "ik heb maar 2 handen" en "het is erg druk" was het enige tastbare resultaat. Ik begon me danig te ergeren. Ik ben opgestaan en heb een ober naar me toe geroepen met de mededeling dat ik NU mijn bestelling wilde krijgen, anders wil ik mijn geld terug. Het is onverteerbaar dat iedereen zijn drank krijgt en wij niet. "Ik ga even binnen navragen" zei hij en kwam snel terug. "Geef ons nog 10 minuten, dan wordt het geleverd" was zijn antwoord. "Nee", zie Huub onverbiddelijk. "Niet nog eens 10 minuten wachten, nu het geld terug!" Hierna zijn we opgestaan en naar de McDonalds gelopen. Hier heb ik me flink tegoed gedaan aan de overbekende culinaire top specialiteiten zoals daar waren: eenGROTE portie franse frietjes, 2 mayo, een kroketburger en een hele grote zoete milkshake.
Omdait ik ook hier weer moest wachten op mijn "kroketburger" had ik een nog erg vers soort deja-vu gevoel, maar gelukkig werd de kroketburger 2 minuten later netjes gebracht.
posted by Peerke @ 8:14 PM,
,
Nog niet op de baan
Friday, September 01, 2006
Vanochtend al vroeg in de auto naar Utrecht. Iets na 7 uur zat ik al aan "mijn" bureau. Het woordje "mijn" tussen aanhalingstekens geplaatst, want in Utrecht ga ik meestal zitten aan een inloop werkplek. Het was dus een korte nacht, en dat na al die hectische transferperikelen van gisteren. Met name de aankoop van Harrie (Charisteas) door Feyenoord was op zijn minst verassend te noemen. Daar waar enkele mensen in Eindhoven al twijfelde aan de komst van Kluivert naar PSV, vanwege zijn 020 verleden en rijstijl, daar zijn ze in de havenstad helemaal not amused. Ik kan best begrijpen dat de mensen het niet eens zijn met het aankoopbeleid, maar daar kunnen de betrokken spelers ook niets aan doen. Iedereen verdient een kans: zelfs San Marco verdiende zijn kans. Maar die heeft zijn krediet al verspeeld.
Kwam nog bij het nieuws dat:
PSV eist dat energieleverancier Essent woensdag tijdens de interland Nederland - Wit Rusland zijn leveringsverplichting nakomt. Directeur commerciële zaken Rob Ribbers heeft het bedrijf daar vrijdagochtend een brief over gestuurd. De vier grote energiebedrijven willen uit protest woensdag het licht uitdraaien in en rond het Philips stadion. Burgemeester Alexander Sakkers van Eindhoven vindt de actie met het oog op de openbare orde en veiligheid onverantwoord. De KNVB heeft al een kort geding aangespannen tegen de vier grote Nederlandse energiebedrijven. Als het antwoord van Essent geen voldoening geeft, sluit PSV zich aan bij het kort geding van de voetbalbond.
Enkele reacties op dit persbericht van PSV fans:
Goed idee, ik zie het als een mooi betoog tegen die belachelijke van Basten en z'n kabouterclub. Als die jochies maar niet bang worden in het donker......
Zoiezo flauwekul zo'n interland in het P.S.V. stadion laat ze die interland maar spelen waar Oranje wel populair is... Amsterdam of eh....Amsterdam dus!
Gewoon uit die lampen, en Nederland reglementair laten verliezen met 0-3.
Gisteravond bij PSV getraind. We mogen nog steeds niet op de baan, dus uitgeweken naar de Karpendonkse plassen. De training bestond uit:
- 3 * 1 ronde van 2 km in het ritme van 1 - 1 - 2 - 1 - 1 -1 (versnelling - rust - versnelling - rust etc.)
Na het onderdeel loopscholing voelde ik me opeens niet lekker. Mijn hartslag schoot als een dolle omhoog, en bleef hoog. Zonder aanleiding. Een beetje geschrokken ben ik erg rustig aan de trainingsopdracht begonnen. Na verloop van tijd ging het wel weer, maar echt diep gaan durfde ik niet. In de gaten houden.
Carla heeft vandaag afscheid genomen als vrijwilligster op de peuterspeelzaal. Het was erg leuk geweest en de kinderen hadden een leuk werkstukje gemaakt als kadootje. Twee kinderen hebben zelfs gehuild toen ze in de gaten kregen dat Juf Carla wegging. Zullen vast en zeker niet Robin en Bjorn zijn geweest.
posted by Peerke @ 12:40 PM,
,
