;

"Het valt allemaal mee, als ik zo rond kijk ben ik niet te zwaar." Maar de weegschaal liegt niet: 102,5 kg gaf de weegschaal aan. Twee jaar niets doen betaald zich uit. Wat nu? De keuze viel op hardlopen om er iets aan te doen. Nadat ik enkele kilo's kwijt was, kreeg ik er verdorie nog plezier in ook..... In deze weblog verhaal ik regelmatig over mijn avonturen op loopschoenen. Daarnaast biedt deze weblog mij ook de mogelijkheid om enkele annekdotes over mijn opgroeiende kidz vast te leggen.



Feestje en TTM

Gisterenochtend toch even naar de PSV training geweest. Omdat de baan wel klaar is, maar ook weer niet (de verf moest nog drogen), zijn we uitgeweken naar de Karpendonkse plassen. Mijn doel was om te bekijken of het probleempje met de hartslag (zie vorige bijdrage) structureel was. Ik had me voorgenomen om rustig te trainen en regelmatig mijn harstlag te controleren. Dit lukte prima de eerste ronde. Hierna was het afgelopen. Tijdens de tweede ronde (opdracht: 3-hoek lopen met een zijde rustig, een zijde duurlooptempo en een zijde voluit) werd ik voorbij gelopen door een tot op dat moment onbekende........ dame. Ik dacht, gewoon rustig blijven lopen maar tijdens de versnelling liep ze gewoon weg van mij. Shit! Weg alle goede voornemens, en er achteraan. Dat koste behoorlijk wat moeite en ik kon meteen mijn hartslag testen. Ik merkte dat het lang duurde voordat de hartslag weer naar een normale waarde daalde in rust. Tijdens het uitlopen, in een echt langzaam tempo, bleef de hartslag 139 (120 is dan normaal).

Toen ik thuis kwam werd ik verrast door een aantal posters met mijn kop erop die aan verschillende bomen waren bevestigd. Samen met de overburen had Carla stiekem het fotoalbum geplunderd en vervolgens de hele buurt in kennis gesteld van het feit dat ik maandag a.s. 40 jaar wordt. Een feit dat ik liever iets minder opvallend aan me had laten willen voorbij gaan. 's-Avonds was er dan een feestje voor familie en de buurt. Erg gezellig, lekker gedronken en gegeten en voor mij ook erg laat.

Vanochtend al vroeg richting Tilburg. Na Heather en Huub opgehaald te hebben togen we richting onze stand op het Koningsplein in hartje Tilburg. Het was vies weer: regen en een harde wind. Na de nodige problemen met het vinden van een parkeerplaats hebben we de stand opgebouwd en ingericht. De klanten konden komen. Echter, helaas kwamen ze niet (zeker niet in de ochtenduren). Het leek er zelfs op dat we een soort veredelde informatie stand waren. De antwoorden "links om de hoek" en "nee, dit zijn niet de gratis TTM t-shirts" op de vragen "kan ik me hier inschrijven voor de TTM?" en "waar krijg ik mijn t-shirt?" kunnen we alledrie vannacht dromen. Uiteindelijk hebben we 2 t-shirts verkocht. Toch mooi twee meer als verwacht. De folders vonden wel gretig aftrek.

Na het lange wachten (tot 14:15 uur) was het eindelijk onze beurt om te gaan hardlopen. De zeer snelle loopster Rianne kwam ons aflossen, zodat Heather niet alleen stond.
Ik werd gesponsord door Thebe (zeer goede service overigens) en liep dus in het groen. In het startvak kwamen we Alfons tegen. Samen zijn we gestart, maar na een paar meter was het duidelijk dat er op Huub geen maat stond vandaag. Pas bij de finish zagen we hem terug (1:08). Ik vond het erg warm en had héél veel moeite met ademen. Ook had ik last van slijm. Shit! Mijn "pufke" (ventolin) vergeten. Dat verklaard een hoop. Dan maar niet te gek vandaag en proberen lekker te lopen in een strak tempo. Tot een kilometer of 10 - 12 lukte dit aardig. Hierna ging het snel bergafwaarts. Helemaal toen ik bij het 14 km punt moest stoppen om mijn schoen te strikken. Ik kwam bijna niet meer overeind en de kramp schoot er net niet in. Het duurde een hele kilometer voordat ik eindelijk weer een beetje tempo kon lopen. Uiteindelijk finishte ik in 1:14:00. Het was zwaar en benauwd geweest onderweg. Ik had zo zeer gezweet dat het water in mijn schoenen stond. Al met al was het natuurlijk geen perfecte voorbereiding en dat had zijn weerslag op de prestatie. Alleen Huub, met zijn onverwoestbaar gestel, had er weer eens geen last van. Petje af.

Na afloop snel de stand opgeruimd en naar de Thebe bus gelopen om het shirt in te leveren. Hier ontving ik ook een aantal consumptiebonnen die we in het Mercure hotel of in Café Karel konden inwisselen. Had ik nog niet gezegd dat Thebe goed voor ons gezorgd heeft?.... bij deze dan: geweldig!
Omdat Henk aangaf naar "Karel" te willen gaan waren we alvast vooruit gegaan. Met een beetje geluk konden we 3 stoelen op het terras bemachtigen en bestelde 3 drankjes. Dat koste maar liefst € 8,60 voor een cola, jus en een biertje. En of we het vooraf wilde betalen. Gelukkig hadden we de bonnen en met een bijbetaling van € 5,00 haalde we onze schouders er maar voor op. In Parijs was het veel duurder geweest wisten Huub en ik zich nog te herinneren. En ik had een flinke dorst na zo'n zweet wedstrijd. Echter, een 15 minuten later nog steed geen drinken. Overal om ons heen werden de mensen van drank voorzien, echter bij ons was het tafeltje nog leeg. Weer 15 minuten later was het tafeltje nog steeds leeg, ondanks verschillende vragen aan de obers. "Komt er aan" en "ik heb maar 2 handen" en "het is erg druk" was het enige tastbare resultaat. Ik begon me danig te ergeren. Ik ben opgestaan en heb een ober naar me toe geroepen met de mededeling dat ik NU mijn bestelling wilde krijgen, anders wil ik mijn geld terug. Het is onverteerbaar dat iedereen zijn drank krijgt en wij niet. "Ik ga even binnen navragen" zei hij en kwam snel terug. "Geef ons nog 10 minuten, dan wordt het geleverd" was zijn antwoord. "Nee", zie Huub onverbiddelijk. "Niet nog eens 10 minuten wachten, nu het geld terug!" Hierna zijn we opgestaan en naar de McDonalds gelopen. Hier heb ik me flink tegoed gedaan aan de overbekende culinaire top specialiteiten zoals daar waren: eenGROTE portie franse frietjes, 2 mayo, een kroketburger en een hele grote zoete milkshake.
Omdait ik ook hier weer moest wachten op mijn "kroketburger" had ik een nog erg vers soort deja-vu gevoel, maar gelukkig werd de kroketburger 2 minuten later netjes gebracht.

posted by Peerke @ 8:14 PM,

4 Comments:

At 9:31 PM, Anonymous Anonymous said...

Hoi Peter,

Via de web-log van Maurice heb ik jouw web-log gevonden. Wat heb ik vaak gehoord vandaag dat mensen het benauwd vonden tijdens het lopen. Zelfs mijn vriend is eerder gestopt met fitness bij de sportschool omdat het niet lekker ging. Na zo lang achter de stand vind ik dat je het goed gedaan hebt !! Ga je nog andere wedstrijden doen binnenkort ?

Groetjes, Rian

 
At 10:43 PM, Anonymous Anonymous said...

Bij ons Peter kwamen de trappisten op tijd,jammer dat jullie al weg waren.Sommige onder ons deden ook wel erg lang over het douchen.

 
At 10:48 PM, Anonymous Anonymous said...

Ben het niet helemaal eens met Broeder La Trappe die voor de verandering Leffe dronk! We moesten wel (L)effe wachten tot ons eerste rondje kwam, maar daarna ging het heel snel!

 
At 8:19 AM, Blogger Peerke said...

Was inderdaad erg benauwd. Toen ik uit de auto (airco aan) stapte merkte ik het heel erg. Ga binnenkort de Airborneloop doen.

Het duurde inderdaad wat langer tot jullie terugkwamen. Blij dat het jullie beter is vergaan met het lessen van de dorst.

 

Post a Comment

<< Home