;

"Het valt allemaal mee, als ik zo rond kijk ben ik niet te zwaar." Maar de weegschaal liegt niet: 102,5 kg gaf de weegschaal aan. Twee jaar niets doen betaald zich uit. Wat nu? De keuze viel op hardlopen om er iets aan te doen. Nadat ik enkele kilo's kwijt was, kreeg ik er verdorie nog plezier in ook..... In deze weblog verhaal ik regelmatig over mijn avonturen op loopschoenen. Daarnaast biedt deze weblog mij ook de mogelijkheid om enkele annekdotes over mijn opgroeiende kidz vast te leggen.



Nico in spé

De laatste week van de vakantie is traditioneel bestemd voor het doen van allerlei klusjes. Zo ook dit jaar. Al heel lang ontbreekt er in de garage een werkbank. Niet dat ik daar dagelijks gebruik van zou maken, maar het is gemakkelijk voor als je iets moet zagen, timmeren en schroeven. Een zoektocht op het internet leverde een droevig beeld op. Een beetje fatsoenlijke werkbank kost algauw honderden euro's, en dan heb je nog niet eens de gewenste maat. Dan maar zelf iets in elkaar zetten. Na veel gepraat, gereken en meten naar de GAMMA getogen. Al het benodigde hout op maat laten zagen en weer naar huis. Met zo'n bestelling om te vervoeren wordt je er meteen weer aan herinnerd wat een fijne auto de C5 was. De Octavia is ook een fijne auto, maar werkbladen van 2,50m vervoer je er niet zo snel mee.
Eenmaal thuis aangekomen meteen begonnen met het in elkaar zetten van de werkbank. Na wat problemen met het schroefboor (óm de 4 schroeven moest ie opgeladen worden) en in totaal nog eens 4 keer op en neer naar de GAMMA gereden te zijn, was de werkbank gereed. En het resultaat: Nico had het niet veel beter gedaan.

De kidz zijn al weer 3 dagen naar school aan het gaan. De overgang van vakantie naar school verliep vlekkeloos. Ik ben bang dat ik met veel meer moeite weer aan het werk zal gaan. Bjorn heeft dit jaar twee juffrouws: juffrouw Brigitte en juffrouw Manon. De laatste, juf Manon, had ie vorig jaar ook al. Het weerzien vanochtend was dan ook zeer hartelijk, hij werd er zelfs verlegen van.

Het is zowiezo een week van veranderingen voor de jongste. Gisteren heeft hij zijn eerste zwemles gehad (Ottenbad) en hij vond het geweldig. In tegenstelling tot Robin, had hij totaal geen probleem met het uitvoeren van de opdrachten verstrekt door de badjuf. Robin had er destijds veel meer moeite mee, of eigenlijk misschien ook wel niet. Zijn credo was "als ik in een zwembad ben, wil ik spelen". Dit dreef de badjuf en moeders regelmatig tot wanhoop, want hij weigerde categorisch om te doen wat er van hem gevraagd werd. En nu is het toch zo'n lieve jongen......

Gelopen heb ik door al het geklus nog niet. Vanavond staat een 5km in Hapert op het programma. Ben benieuwd hoe dat gaat. Geen idee hoe ik die moet aangaan, waarschijnlijk ben ik al na 2km opgebrand. Ik zie wel.

posted by Peerke @ 11:57 AM,

3 Comments:

At 3:45 PM, Anonymous Anonymous said...

niet al te hard gaan vanavond..anders moet ik over verschroeid asfalt aan de 10 km beginnen :-)

 
At 4:23 PM, Anonymous Anonymous said...

Ach alles komt goed moet je maar denken. Vroeger was je ook niet bepaald een erg meegaand manneke (broertje), alles is te temmen.
Succes met je 5 km, ik denk zelfs dat het een goede tijd wordt. Minder overdreven getraind--extra reserves--en genoeg km in de benen.

 
At 10:54 AM, Anonymous Anonymous said...

een mooi PR, gefeliciteerd!

 

Post a Comment

<< Home