;

"Het valt allemaal mee, als ik zo rond kijk ben ik niet te zwaar." Maar de weegschaal liegt niet: 102,5 kg gaf de weegschaal aan. Twee jaar niets doen betaald zich uit. Wat nu? De keuze viel op hardlopen om er iets aan te doen. Nadat ik enkele kilo's kwijt was, kreeg ik er verdorie nog plezier in ook..... In deze weblog verhaal ik regelmatig over mijn avonturen op loopschoenen. Daarnaast biedt deze weblog mij ook de mogelijkheid om enkele annekdotes over mijn opgroeiende kidz vast te leggen.



Geen sjwung

Omdat Robin op kamp was met PSV Handbal was het rustig in huis. Een vreemde gewaarwording. De mannen (en dames) vertrokken vrijdag avond per fiets naar Someren (36 km) waar ze pas tegen half tien arriveerden. Op zondag kwamen ze moe maar voldaan terug. "Om 15:00 verwachten we de kinderen terug", stond op het briefje. Echter geen spoor van de kinderen. Het duurde nog tot ruim na vieren eerdat de eerste fietsers zich aandienden. De tijd werd gedood met het luisteren naar het radio programma langs de lijn, op de autoradio. Hierop was het verslag van de wedstrijd tussen PSV en Feyenoord te horen met een, voor PSV fans, erg prettig scoreverloop.
Doodmoe ging Robin mee naar huis en kroop hij uit eigen beweging al op tijd in zijn bedje. Vanochtend was hij nog niet helemaal bekomen, maar dat zal wel snel bijtrekken.

Qua lopen gaat het wat minder. Na de gedwongen rust is de sjwung er nog niet. Het lopen kost meer moeite als voor de blessure. Op donderdag avond 3*2000m op de baan gelopen in een vrij rustig tempo (4:15 per km). Op vrijdag een beetje uitgelopen en gisteren een duurloop van 16 km gedaan. De warmte maakte het niet echt aangenaam om te lopen, en ik had het zwaar en zweette flink. Ik las zojuist op nu.nl dat tijdens de dam tot dam loop enkele lopers naar het ziekenhuis afgevoerd zijn ivm oververhitting. Ongetraindheid was een van de oorzaken. Je ziet dat de grote loopevenementen steeds massaler worden, met lange wachttijden in startvakken als gevolg. Als dan ook de zon nog eens op je kop schijnt dan wil het lopen nog wel eens tegenvallen. Ik herinner me mijn eerste dam tot dam loop van enkele jaren terug. Het was ruim 27 graden en we stonden al enige tijd in een vol startvak. Opeens hoorden we de sirenes loeien. Ziekenwagens reden aan en af. Later bleek dat er in de IJ-tunnel zich een flink skate ongeluk had voorgedaan, met als resultaat dat de start van de loop met enkele uren uitgesteld werd. Na dat alle ledematen genummerd waren en de tunnel opgeruimd was kon de wedstrijd eindelijk van start. Echter, toen stonden we al enkele uren in de zon opgesloten in het startvak zonder drinken, maar wel met een volle blaas. Het lopen was een verschrikking.

Afgelopen vrijdag kreeg ik een meeltje of ik misschien interesse had om de marathon van Eindhoven in estafette vorm te lopen. Een van de sponsors, DELA, zocht nog een aantal lopers. Dat lijkt me wel wat, dus ik heb een meeltje terug gestuurd met de opmerking dat ik wel interesse heb. Benieuwd of ik er nog iets van hoor.

posted by Peerke @ 12:44 PM,

2 Comments:

At 10:48 PM, Anonymous Anonymous said...

denk dat je nog wel iets hoort van de 'koppel' marathon, zoals dat officieel heet. ze willen 20 teams bij elkaar hebben. Hopen dat er zich nog meer aanmelden. Ik doe zelf ook mee.

 
At 9:43 AM, Blogger Peerke said...

OK, ik kreeg gisteren al een mail van Joop Broeders met dezelfde vraag. Ik heb Joop aangegeven dat ik me ook via An al heb aangemeld.

 

Post a Comment

<< Home