Een klein smetje..

Sunday, September 30, 2007

Eindelijk weer een wedstrijdje kunnen lopen, en wel in Boxmeer. Hier vond gelijk met de jaarlijkse Maasheggenloop HM ook eenb 10km plaats. Nog niet echt wakker en uitgeslapen gingen we even voor half 10 met de hele familie op weg. Vooraf via het internet de weg bepaald. Niet dat ik Boxmeer niet weet te liggen, maar ik had zo'n vermoeden dat er een behoorlijk verschil tussen de snelste en kortse weg zou zijn. Inderdaad. De snelste weg was > 80 km en duurde 50 minuten. De korste weg was 43 km en duurde 70 minuten. Aangezien ik voor een wedstrijd altijd op tijd aanwezig wil zijn hebben we gekozen voor de snelste weg (A50 naar Oss, dan naar Nijmegen en vervolgens weer terug naar Boxmeer via de A73).

Ruim op tijd arriveerde we in Boxmeer. "Ik denk niet dat ik hier bekende ga tegenkomen.." zei ik tegen Carla. Vervolgens zag ik eerst Wilfred van Mill (ex PSV) zich inschrijven en de volgende die ik tegenkwam was Roadrunner. Hij werd overigens knap tweede in de wedstrijd over 10km. Toen ik vervolgens buiten Ad van der Heijden (loopgroep Fortuna) tegen kwam, werd maar weer eens bevestigd dat incognito lopen in Brabant onmogelijk is.
Tijdens het inlopen was ik niet vooruit te branden. Het zweet kwam al snel te voorschijn en voelde dik aan. Meestal geen goed teken. De start was in een smalle winkelstraat en verliep niet al te snel. Na 500m lukte het pas om in een lekker tempo te lopen. De grootste verrassing van die dag kwam voor mij iets na het 1km punt. Daar werden we gedwongen een scherpe bocht naar links te nemen en stapte we op een onverhard, nat en glibberig zandpaadje. Balen, zeker omdat het pad zo'n 1200 meter van het parkoers in beslag nam. Ik dacht er serieus over om in de remmen te knijpen en er een rustige loop van te maken. Tijdens het inhalen ging ik nog bijna op mijn bek, dus dat heb ik toen maar even gelaten. Op het 5km punt (van het HM parkoers) moesten we omdraaien en dezelfde weg terug. Hier kreeg ik het even moeilijk ivm de wind. Niet dat er echt veel wind stond, maar iedereen kent dat gevoel wel als je op de fiets zit en hard moet werken om vooruit te komen en de bomen om je heen niet bewegen. Zo'n wind dus. Omdat ik helemaal alleen liep (vanaf 3km tot aan de finish) had ik er last van een dipje. Helaas werd er bij de drankposten alleen water geschonken en geen cup-a-soup, anders was de dip snel voorbij geweest. Vervolgens doemde in de verte het vermadelijde zandpad weer op, en de dip begon zich weer terug op te dringen. Als een flinke vent heb ik toen die horde van 1200 m zonder te zeuren maar genomen (ik moets toch die kant op voor de auto) en ben ik uiteindelijk gefinished in een bruto tijd van 40:46. Niet slecht voor een amateurtje. Toen ik vervolgens op de website zag dat de organisatie een tijd van 41:17 aan mij toegekend had, was ik niet echt blij. Een klein smetje op de organisatie:-).

Vrijdagavond aan tafel speelde Robin met zijn leven. Hij vroeg aan zijn moeder: "Weet jij wat écht vet is?". "Wat dan?", vroeg zijn argeloze moeder. "Jouw lichaam!", was het gevatte antwoord.

posted by Peerke @ 7:11 PM, ,

Geen sjwung

Monday, September 24, 2007

Omdat Robin op kamp was met PSV Handbal was het rustig in huis. Een vreemde gewaarwording. De mannen (en dames) vertrokken vrijdag avond per fiets naar Someren (36 km) waar ze pas tegen half tien arriveerden. Op zondag kwamen ze moe maar voldaan terug. "Om 15:00 verwachten we de kinderen terug", stond op het briefje. Echter geen spoor van de kinderen. Het duurde nog tot ruim na vieren eerdat de eerste fietsers zich aandienden. De tijd werd gedood met het luisteren naar het radio programma langs de lijn, op de autoradio. Hierop was het verslag van de wedstrijd tussen PSV en Feyenoord te horen met een, voor PSV fans, erg prettig scoreverloop.
Doodmoe ging Robin mee naar huis en kroop hij uit eigen beweging al op tijd in zijn bedje. Vanochtend was hij nog niet helemaal bekomen, maar dat zal wel snel bijtrekken.

Qua lopen gaat het wat minder. Na de gedwongen rust is de sjwung er nog niet. Het lopen kost meer moeite als voor de blessure. Op donderdag avond 3*2000m op de baan gelopen in een vrij rustig tempo (4:15 per km). Op vrijdag een beetje uitgelopen en gisteren een duurloop van 16 km gedaan. De warmte maakte het niet echt aangenaam om te lopen, en ik had het zwaar en zweette flink. Ik las zojuist op nu.nl dat tijdens de dam tot dam loop enkele lopers naar het ziekenhuis afgevoerd zijn ivm oververhitting. Ongetraindheid was een van de oorzaken. Je ziet dat de grote loopevenementen steeds massaler worden, met lange wachttijden in startvakken als gevolg. Als dan ook de zon nog eens op je kop schijnt dan wil het lopen nog wel eens tegenvallen. Ik herinner me mijn eerste dam tot dam loop van enkele jaren terug. Het was ruim 27 graden en we stonden al enige tijd in een vol startvak. Opeens hoorden we de sirenes loeien. Ziekenwagens reden aan en af. Later bleek dat er in de IJ-tunnel zich een flink skate ongeluk had voorgedaan, met als resultaat dat de start van de loop met enkele uren uitgesteld werd. Na dat alle ledematen genummerd waren en de tunnel opgeruimd was kon de wedstrijd eindelijk van start. Echter, toen stonden we al enkele uren in de zon opgesloten in het startvak zonder drinken, maar wel met een volle blaas. Het lopen was een verschrikking.

Afgelopen vrijdag kreeg ik een meeltje of ik misschien interesse had om de marathon van Eindhoven in estafette vorm te lopen. Een van de sponsors, DELA, zocht nog een aantal lopers. Dat lijkt me wel wat, dus ik heb een meeltje terug gestuurd met de opmerking dat ik wel interesse heb. Benieuwd of ik er nog iets van hoor.

posted by Peerke @ 12:44 PM, ,

Nieuwe TV

Thursday, September 20, 2007

Gisteren op de nieuwe TV naar de wedstrijd tussen PSV en CSKA Moskou gekeken. Het viel niet mee. Het spel van PSV bedoel ik. De technische staf had het elftal zodanig aangepast dat geen speler zijn normale nivo haalde. Erg jammer, want ik had me er wel erg op verheugd. Spelers als Alcides, Da Costa en zelfs Addo vond ik erg slecht spelen. Maar de punten zijn binnen, en nu wacht de kraker tegen Feyenoord a.s. zondag. Aangezien PSV het altijd moeilijk heeft tegen Feyenoord, zal het tegen dit vernieuwde en van nieuw elan voorziene Feyenoord wel niet gemakkelijk worden.

Een nieuwe TV staat inderdaad in de bovenste regel gemeld voor de oplettende lezer. Onze oude TV begaf eind vorige week de geest, en dat was best wel balen. Omdat ik nog geen zin had in een platte LCD televisie was ik voornemens om weer een oude vertrouwde "glasbuis" TV aan te schaffen. Op zaterdag togen we dus achtereenvolgens naar de Prijstopper, Mediamarkt, BCC en ITS. Maar waar we ook keken, geen oude normale TV verkrijgbaar. Geen, nou ja af en toe stond er achteraf een verdwaald type. Maar die waren vaal al oud, veel branduren in de winkel en beschadigd. Dus, toen moest ik er aan geloven en toch voor een platte variant gaan. De prijzen en specificaties varieren enorm, maar uiteindelijk toch een keuze kunnen maken. Omdat het scherm niet op voorraad was kon ik het afgelopen dinsdag pas op gaan halen. De eerste indrukken zijn goed. Zeker in combinatie met digitale televisie van UPC beleefde ik een ultieme en meeslepende kijkervaring met deze Philips Cineos Flat TV met Perfect Pixel HD Engine, Ambilight 2-kanaal en 100 Hz Clear LCD-technologie. Althans, volgens de folder.

Een heleboel geld armer en een kijkervaring rijker ga ik vanavond weer eens een voorzichtige training doen op de baan. Ben benieuwd of de hamstring al voldoende hersteld is om wat snellere loopjes te doen.

Laatst werd ik door Bjorn uitgenodigd om met hem een spelletje te doen. Ik kreeg een stoepkrijtje in mijn handen gedrukt en moest hem volgen naar buiten. Daar stonden op de grond al een aantal lijnen getekend die volgens Bjorn hoorde bij het spelletje "Boterham, kaas en eieren"... Nadat ik tevergeefs had opgemerkt dat het "boter, kaas en eieren" heette, werd ik twee maal dik ingemaakt door het manneke.

posted by Peerke @ 2:03 PM, ,

Lunch

Monday, September 17, 2007

Vanochtend was hij er ineens weer. Na een afwezigheid van een drie-tal maanden was mijn kamer genoot weer terug in Eindhoven. Hij had zojuist een klus in Groningen afgerond en keerde nu terug naar het oude nest in Eindhoven: gebouw VA op het complex Vredeoord. Ergens in april had Ad, want zo heet hij, uitgenodigd voor een lunch. Echter, telkens kwam er iets tussen en na zijn verbanning naar Groningen kwam er van het uitstel .. afstel. Zo leek het tenminste. Echter, koud binnen nodigt hij mij uit om samen de lunch te gebruiken in de Luytervelde te Acht. Dit is een erg sjieke tent waar Ad vaker vertoeft. Omdat ik zulke gelegenheden (het voorgerecht is er duurder als het hoofdgerecht bij de restaurants waar ik normaal kom) normaal niet betreedt, schept hij er een genoegen in om daar naar toe te slepen.

Zo kan het dus zijn dat ik op een gewone maandagmiddag als voorgerecht een Taartje van kalfswang-rilette bedekt met dungesneden ganzenlever en truffel, geserveerd met een siroop van aceto balsamico en truffel-olie eet. Als hoofdgerecht werk ik een combinatie van rose gebakken kalfshaas en gebraiseerde kalfswang en buikspek, geserveerd met schorseneren en een romige saus van jonge morieljes naarbinnen. En omdat een lunch zonder dessert geen lunch is sloot ik dapper af met een romige ijsparfait van witte chocolade gecombineerd met passievruchten en mango, geserveerd met een coulis van exotisch fruit met vanille. Een glaasje rode wijn van het huis maakte het helemaal af. Da's toch wel wat anders als de boterhammetjes met pindakaas, hagelslag en cervelaat die ik bij me had, en vervolgens in de kliko zijn beland. Over de rekening hoefde ik me niet druk te maken, die was voor Ad. Pffff.....

Qua lopen is het nog niet geweldig. Een rustige loop lukt wel en daar laat ik het deze week dan ook bij.

Omdat ik zelf niet kon lopen heb ik van de nood een deugd gemaakt en ben ik gisteren foto's gaan maken bij de Airborneloop. Deze jaarlijks terugkerende loop staat in het teken van de bevrijding van Eindhoven. Ieder jaar lukt het de organisatie weer om een nog levende soldaat uit die tijd op te duikelen die dan vervolgens het startschot mag lossen. Hieronder een aantal foto's:

Twee oorlogsveteranen die zichtbaar genoten van de verdiende aandacht

De start met Haroldinho (435) prominent in beeld

Rene, Rik en de later winnaar Antonio

Ton en Fred lekker ontspannen lopend, en toch snel.....

Ad, een veelvraat als het op lopen van wedstrijden aankomt (en nog erg snel)

Meester Rudolf kom ik (samen met zijn vrouw) bijna iedere wedstrijd tegen

Al lopend jongleren, knap. Bij de finish had hij al zijn ballen nog :-)

posted by Peerke @ 9:25 PM, ,

Blessure

Friday, September 14, 2007

Een onschuldig sprint spelletje tijdens de loopscholing zorgde voor het ongemak. Een loper gaat, dwars op de looprichting, met een arm gestrekt staan en kijkt de andere kant op. Nadat hij aangetikt wordt probeert hij zijn voorganger in te halen. Omdat ik een hele snelle maat had, dat bleek wel toen ik hem probeerde in te halen, moest ik alles op alles zetten om hem voor te blijven. Dat lukte, maar ging ten koste van mijn hamstring. Het was meteen voorbij. Ik probeerde nog mee te doen aan het vervolg van de training maar na 100m wist ik dat het niet goed zat. Meteen naar de masseur gelopen om te laten behandelen. Hij vertelde me duidelijk wat ik al wist: dat ik een grote sufferd ben. Sprinten is een andere discipline dan hardlopen. En zeker met de te korte spieren van mij (erfenis van het voetballen) is het uit den boze.
Nu, een dag later voelt de hamstring nog steeds erg pijnlijk aan. Het optillen van het been doet pijn. Dus geen wedstrijd in Uden op zaterdag en geen Airborneloop op zondag. Misschien kan ik een rustig dribbeltje maken. Balen, maar eigen schuld dikke bult.

Robin begint langzaam te snappen wat het inhoud om te leren voor een proefwerk. Het kost altijd veel moeite om hem te overtuigen dat je op tijd moet beginnen met het leren voor een proefwerk. Meestal is het een hoop gestress op de laatste avond. Echter, voor zijn laatste proefwerk (Aardrijkskunde: Indonesie) heeft hij iedere avond een beetje geleerd. Het resultaat: een 10 en een 9- op mocht er dan ook wezen.

posted by Peerke @ 9:52 AM, ,

Zwemles

Tuesday, September 11, 2007

Met veel spanning werd de zwemles van hedenavond tegemoet gezien. Bjorn had beterschap beloofd en zou naast zijn best doen ook beter opletten tijdens de les. Met gemende gevoelens kwamen we weer thuis. Hij had inderdaad beter zijn best proberen te doen, maar geluisterd werd er niet echt. Het manneke vind het nog steeds leuker om de tegels van de zwembad muur te bekijken en praatjes te maken met de andere kinderen, dan het luisteren naar de badmeester. Jammer, maar de aanhouder wint. Echter, ik ben bang dat dat niet pappa en mamma zijn.

Vandaag niet gelopen. Ik had veel last van mijn nek en rug. Ik hoop dat het morgen iets gezakt is want dan wil ik toch weer een rondje lopen. Aangezien mijn loopmaatje na morgen voor 3 weken naar Canada gaat (lucky bastard) zal ik voorlopig alleen de honneurs waar moeten nemen. Donderdag een baantraining en dan op zaterdag een wedstrijd in Uden. Het beloofd zaterdag erg onstuimig weer te worden (windkracht 5), dus ik moet het nog even afwachten. Op zondag ga ik dan rustig uitlopen tijdens de airborneloop.

Op het werk wordt het ook weer wat drukker, maar ik kan maar niet op gang komen. Misschien toch eens gaan kijken voor een andere job. We zien wel.

posted by Peerke @ 9:29 PM, ,

Zweten

Sunday, September 09, 2007

Het weekend begon met een verjaardagsfeest en eindigde er mee. Op vrijdag afgereisd naar Swalmen voor de verjaardag van mijn petekind Sidney. Ze werd alweer 8 jaar. Tante Anny had lekkere vlaai gebakken die we allemaal smaakvol verorberden. Vooral Robin is een liefhebber van haar bakkunsten. Na het feest nog even bij Opa thuis geweest (oppe Boekoel) om een flinke portie friet naar binnen te werken. Daar heb je nog een echte dorpse patatkraam waar je voor 2 Euro zo veel friet krijgt om een flink gezin te voeden en nog over te houden ook.

Op zaterdag eerst naar het handbal. Het was de laatste wedstrijd voordat over een maand het zaalseizoen begint. Ook deze wedstrijd werd in winst omgezet. Na de wedstrijd gingen de jongens samen met de coach naar zwembad om het seizoen af te sluiten. 's-Avonds stond er voor mij een loopwedstrijd op het programma in Bladel. Ik had een flinke twijfel of ik wel zou moeten gaan, maar op het laatste moment besloot Carla en de kids dat ze mee wilde. Is wel zo leuk en gezellig. Benieuwd naar het parkoers en mijn vorm liepen we naar de markt. Omdat ik nog moest inschrijven ging ik meteen op zoek naar een bordje of kantine waar ingeschreven kon worden. Helaas bleek dat 400m verderop in de sporthal (het Hert) te zijn. Wel erg ver uit de buurt. De kleedruimte lag weer een paar 100m de andere kant op. Niet ideaal, maar we zijn op tijd en moeten de tijd toch vol krijgen. Meteen kom ik Fons Liebregts (3e geworden) en Peter van Gool tegen. Echte kanjers met zeer snelle tijden in de benen. Als ik de sporthal verlaat komt luid toeterend Haroldinho de parkeerplaats gereden. Hij zou de 5 km gaan lopen omdat hij morgen ook nog in het Mergelland ging starten. Maurice, die ik even later tegenkwam, had hetzelfde idee. Hij wilde zijn PR op de 5km aanscherpen. Deze tijd (meer als 3 jaar oud) moest uit de boeken, iets wat hem glansrijk ging lukken. Vlak voor de start zijn we gaan inlopen. Inmiddels waren Anita Opheij en Heather McDuff ook bij ons aangesloten. Het ging niet gemakkelijk tijdens het inlopen: houte benen. Nu heb ik dat wel vaker dus ik maakte me nog niet meteen zorgen. In het startvak even gebabbeld met de (latere) winnares bij de dames: Corinne Spaan. Zij loopt sinds anderhalf jaar heel hard en wint geregeld wedstrijden. Ik kan me nog herinneren dat we elkaar een aantal jaren terug voor de start van de HM in Eindhoven spraken. Zij liep toen dezelfde tijdens als ik. Maar toen is nu niet meer, en inmiddels is ze uitgegroeid tot een regiotopper bij de dames.

De start was lastig: meteen na 5m een scherpe bocht naar links en dit herhaalde zich nog twee maal totdat we een lange rechte weg opdraaide. De eerste kilometer ging erg snel en voelde niet lekker aan. Haroldinho liep vlak voor me, maar in het tweede deel van de ronde liep hij van mij weg. Het tempo lag iets te hoog en ik moest gas terug nemen. Na een doorkomst in precies 10 minuten ging het tempo iets gelijkmatiger en kwam Haroldinho weer in beeld. Bij de 4 kilometer ben ik hem voorbij gelopen om even later weer door hem ingehaald te worden. Hij ging finishen voor de 5km (en een beetje) en ik moest nog twee ronden verder. De doorkomst was in 20:00 minuten precies. Omdat de start en finish iets uit elkaar lagen (ongeveer 22 seconden) was de eerste ronde iets langer dan 2,5 km. De derde ronde ging het mis. Ik had door een domme fout de aansluiting met een snel groepje gemist. Samen met enkele andere lopers waren we te lang achter een tweetal langzamere deelnemers blijven hangen. Toen ik dat in de gaten kreeg was het tempo groepje al te ver weg. Ik probeerde nog wel aansluiting te krijgen, maar ik durfde niet te forceren. In mijn hoofd spookte van alles rond en dat kwam het tempo niet ten goede. De derde ronde kwam ik dan ook door in 30:20, ver uit de langzaamste doorkomst. Gelukkig herpakte ik me in de laatste ronde en kon ik uiteindelijk lekker in 40:29 finishen: mijn tweede tijd ooit.

Deze foto is gemaakt tijdens de HM van Bernheze (25/8 j.l.). Samen met Alfons over de finish.

Op het eind kregen we nog een grote fles Aquarius. Robin en Bjorn kregen er ook eentje en ze maakten deze grote fles snel leeg. Helaas is het kleine blaasje van Bjorn hier niet op berekend en even na middernacht stond hij dan ook op de slaapkamer met de mededeling dat hij toch zo nat was. Een zeer blije moeder stond neuriend op en ging zingend het bed en het manneke verschonen. Als moeder ben je altijd blij als je iets voor je kinderen kunt doen, zeker om 01:15 uur in de nacht. Toen ik hem 's-ochtends vroeg waarom hij in het bed geplast had antwoorde hij stelling en ontkennend: "ik heb niet in bed geplast. Ik was hierboven bij mijn buik helemaal nat en zo hoog kan ik niet plassen. Dus moet het zweet geweest zijn...."

Op zondag ochtend een duurloopje van 16km gedaan om lekker uit te lopen en de spieren wat soepelder te maken. 's-Middags was er dan de tweede verjaardag. Weer naar het zuiden, ditmaal Roermond, gereden om de verjaardag van neefje Damian te vieren. Vol gegeten aan de vlaai, balletjes in tomatensaus en stukjes frikandel, zijn we aan begin van de avond weer naar huis gereden.

posted by Peerke @ 8:42 PM, ,

Elf-en-dertigste

Wednesday, September 05, 2007

Sinds gisteren, mijn verjaardag, mag ik alles op mijn elf en dertigste doen. Vanochtend wilde ik hier meteen een aanvang meemaken, maar de rest van de familie is nog niet op die leeftijd aangekomen en werkte dus niet mee. Pech hebben.
Gisteren in de pauze een kleine ronde gelopen. Als een stel oude mannen met allerlei klachten (varierend van knie tot de rug) gingen we op pad. Toen we eenmaal warm waren ging het wat beter, gelukkig maar want de eerste kilometers leken nergens op. Ik heb het plan om a.s. zaterdag mee te doen aan de stratenloop in Bladel, maar dat moet ik nog maar eens goed overdenken. Eerst een rustdag vandaag en dan donderdag op de baan gaan trainen.

Op dinsdagavond is de vaste zwemles avond van Bjorn. Het schiet niet op. Hij is helemaal niet bang en durft alles in het water, maar op de rug een stukje zwemmen is er niet bij. Al vele maanden zit hij in hetzelfde badje en komt maar niet verder. Met als gevolg dat hij zich stierlijk verveelt en baldadig wordt. Niets kan hem motiveren, want chantage in de vorm van "als jij niet goed luistert dan mag je niet op je Nintendo DS" werkt niet of nauwelijks. Als betrokken ouder, die iedere les vanaf de kant moet toekijken, is dit altijd een zware avond. Vooral als na afloop blijkt dat mijnheer zich wel geamuseerd heeft....#@#!$@!!!

Robin heeft inmiddels zijn hele voeten onder blaren zitten. Afgelopen maandag had hij de skates van zijn tante Karin gekregen (zelfde maat voeten inmiddels) en heeft hij er iedere dag op rond gereden, tot blaren aan toe. Vanmiddag gaat hij samen met Luuk naar de bioscoop. Door gebruik te maken van een of andere AH aktie kosten de kaartjes nog maar de helft. Ze hebben gekozen voor "Simsons: the movie". Kunnen zijn moeder en ik weer de hele week citaten uit de film aanhoren.....

posted by Peerke @ 9:17 AM, ,

Kampioenen

Monday, September 03, 2007

De verjaardagsparty is achter de rug. Het is altijd een hele onderneming om 34 mensen in je huis van drank en voedsel te voorzien. Je loopt je voortdurend de benen onder je kont vandaan om alles in goede banen te leiden. Praten met de gasten is er helaas niet bij. Ook dit jaar hebben we weer een poging ondernomen om dit proces te verbeteren. Robin had zich spontaan aangeboden om de gasten van drank te voorzien. Helaas, na een uur had hij betere betrekking gevonden: het spelen met de rest van de jeugd, en moesten we toch weer zelf aan de bak.

Tegelijk met onze party was er ook het jaarlijkse ABLive concert. Vanaf 22:00 uur zouden daar "Tekkel en Geit" optreden, en daar MOEST Robin bij zijn. Gelukkig wilde zijn oudere neef Jeffrey, Glenn en Kailey mee als chapperones. Ze hebben zich een breuk gelachen om al die rare gasten die zich "jumpend" vermaakten.

Op zondag ochtend op pad gegaan voor een lekkere duurloop (16 km). Het regende lichtjes en dat vind ik tijdens het lopen wel prettig. De eerste kilometers gingen moeizaam en langzaam. Niets wijst er op dat de vorm aanwezig is of er aankomt. De komende weken zullen dan vooral in het teken staan van opbouw naar een goede 10km toe. Ik weet nog niet waar en wanneer ik die ga lopen, maar we zien wel. Misschien dat ik vandaag tijdens de middagpauze nog wat kilometers ga maken.

Nog even terug in de tijd naar afgelopen zaterdag. 's-Ochtends stond de handbal wedstrijd tegen Tremeg op het programma die door de "boys" eenvoudig werd gewonnen, waardoor ze kampioen van het buitenseizoen zijn geworden. Nu stelt het buitenseizoen in verhouding tot het binnenseizoen niet zoveel voor, maar toch hulde voor dit behaalde kampioenschap.

posted by Peerke @ 9:49 AM, ,

PJOTRP's weblog

Site menu: