Debuut
Monday, May 21, 2007
Sportief gezien ben ik even aan het afbouwen. Na een goede tweede helft van het voorjaar ben ik nu bewust minder hard gaan trainen. De trainingen op de baan sla ik de komende weken over en ik beperk het trainen tot een rondje met Huub in de pauze en af en toe zelf een duurloopje. De boog kan niet altijd gespannen zijn, en na deze periode van ingelaste rust wil ik na de vakantie de draad weer oppakken.
Toch is er af en toe nog een opleving. Neem nu afgelopen donderdag (Hemelvaartsdag). 's-Ochtends was ik al vroeg op het handbalveld. Hier vind ieder jaar een groot PSV handbal toernooi plaats. Naast Robin moest ook Bjorn zijn opwachting maken tijdens het toernooi: hij was gevraagd om de mini's te komen versterken. In een woord: geweldig. Niet het spel, want daar snapte hij niks van. Maar het enthousiasme was geweldig. Hij holde mee naar voren en achteren, hij juichte als de tegenstander miste en als PSV een doelpunt maakte. Hij rende precies tot de cirkel en bleef daar vervolgens stokstijf staan om te verdedigen. Met zijn handen omhoog probeerde hij de tegenstander in verwarring te brengen. Op een bepaald ogenblik kreeg hij zelfs een bal, via zijn neus, in zijn handen. Vragend keek hij mij aan: "Wat moet ik er nu mee doen?". Mijn antwoord "weggooien" geeft meteen een van de dillema's van sport aan: hard werken om iets te veroveren, om het vervolgens weer meteen af te geven. Rare jongens, die sporters.
Nadat het handbal toernooi een beetje op gang was gekomen werd het tijd voor mijn sportieve prestatie op Hemelvaartdag. Jaarlijks organiseert Olympia in en om onze wijk (Achtse Barrier) een hardloopwedstrijd. Ik koos dit jaar weer voor de 10km. Veel PSV'-ers waren present. Vooraf wat gebabbeld met Maurice, Haroldinho, Fred, Vita en Martijn. Ook bekende van andere wedstrijden zoals Ad, Mirjam, Rudolf en de collega's Pieter en Ton waren van de partij. Erg gezellig allemaal. Tot mijn schrik bemerkte ik dat ik bijna geen tijd over had om goed in te lopen, teveel gekletst. Twee korte versnellingen later stond ik aan de start.
Lekker hard gestart, en de eerste 2 km waren snel voorbij. Ik had geen idee van de tijd, want ik kijk tegenwoordig niet meer op mijn horloge (zet hem soms niet eens aan). Tussen 3 en 6 km heb ik het wat rustiger aan gedaan. Ik bleef op een paar meter van mijn voorganger hangen, en ik had niet het idee dat ik harder kon. Echter, toen een groepje mij inhaalde ben ik aangehaakt. Het vreemde was dat het in het groepje leek of ik langzamer liep. Maar dat was niet zo, want mijn voorganger werd in no-time ingehaald en achter gelaten. De klim over de snelweg (Huizingalaan) is altijd een scherprechter. Ik had me voorgenomen om in de afdaling te versnellen, en dat lukte wonderwel. Op de rotonde stonden Jacqueline en Timo me aan te moedigen. In de laatste kilometer merkte ik dat ik snel inliep op mijn voorgangers. Toen ik de laatste bocht omkwam zag ik dat er een "3" als eerste cijfer op de klok stond, en ik zette nog eens extra aan. Uiteindelijk kwam ik in 39:55 over de finish, een nieuw PR was mijn deel.
Gisteren was er het communiefeest van mijn petekind: Sidney. Omdat ik gevraagd was om wat foto's te maken was ik al vroeg naar Swalmen getogen. Om 10:00 uur moesten alle kinderen zich verzamelen en vertrokken ze onder begeleiding van het fluiterkorps naar de kerk. Het is altijd een mooi gezicht om al de kinderen in van die mooie pakjes te zien paraderen. Ook Sidney was "sjiek" aangekleed en moeders had zich flink uitgeleefd op het kapsel. Het resultaat mocht er zijn. De kerkdienst duurde maar liefts 90 minuten, en dat was best lang voor Bjorn. Hij had honger en liet dat merken ook. Toen hij geld kreeg om op de collecte schaal te doen, vroeg hij zich hardop af of hij er dan ook iets te eten voor terug kreeg. Nee, was het antwoord en verbaasd probeerde hij nog: "misschien iets te drinken dan?". Helaas.
Omdat hij te jong is om de communie te ontvangen (het enige dat eetbaar is tijdens een dienst) ving hij daar ook bot. Hij kreeg een kruisje op zijn hoofd, en daar moest hij het mee doen. Hij bleef nog even staan, please.... vormden zijn lippen maar het mocht niet baten. Intussen had Sidney al haar eerste communie ontvangen en was de dienst bijna afgelopen.
Na afloop zijn we naar Linne gegaan om het feest te vieren. Het huis in Swalmen is wat klein maar in Linne, waar de vriend van Karin woont, was plek genoeg. Hier de rest van de dag drinkend en etend doorgebracht.
posted by Peerke @ 9:22 AM,
,
Stokdoof
Friday, May 04, 2007
De afgelopen weken was het erg druk. Geen tijd kunnen en willen vinden om de weblog bij te werken.
Met het lopen ging het goed de laatste tijd. Ik zeg "ging", omdat sinds de hitte haar intrede heeft gedaan het niet echt soepel meer gaat. Het kost moeite om goed adem te halen en de warmte af te voeren. Een mooi voorbeeld was de baantraining van enige tijd terug. Bij het begin van de training was het nog 26+ graden en bewoog ik me als een logge olifant over de baan. Ik voelde me als een vis uit het water. Ik had moeite met de tempo's. Op het eind van de training was de zon weg en werd het langzaam iets aangenamer. Meteen transformeerde ik van een logge naar een snelle olifant. Het tempo kon weer lekker opgevoerd worden. Hetzelfde gebeurde aan het begin van de week, op Koninginnedag. De twee voorgaande dagen had ik me moeizaam hardlopend door het Brabantse landschap verplaatst, maar op die bewuste maandag was het ineens een stukje koeler. Er stond een frisse wind. Meteen besloot ik om daar gebruik van te maken om een 10km wedstrijd te gaan lopen in Wijbosch (Schijndel). Het ging als een trein, en ik finishte in 40.35, ruim 1 minuut van mijn PR afgehaald. Terugkijkend op het voorjaar kan ik alleen maar tevreden zijn met de progressie die ik geboekt heb: een PR op de HM en een PR op de 10km. Nu gaat de zomerperiode in, en begint voor mij de zomerslaap. Ik heb besloten om de baantraining bij PSV een paar weken over te slaan en alleen nog wat rustige dribbeltochtjes te gaan maken. Na de zomer, als ik weer wakker ben, gaan we proberen om mijn laatste loopdoel (10km < 40min) waar te maken.
Met de kidz gaat het lekker. Zeker nu de mei vakantie voor de deur staat. Bjorn is getest op het Audiologisch centrum. Aanleiding hiervoor was een test die hij op school had gemaakt. Deze test werd afgenomen om te bepalen of er een achterstand in de ontwikkeling opgelopen was. De jongeheer kreeg het voor elkaar om bij een test van ongeveer 50 vragen geen enkel goed antwoord te geven. Uniek in de geschiedenis van de school. Door de observatie juf werd er een vernietigend rapport geschreven en we moesten aktie ondernemen. Het vermoeden was dat zijn gehoor niet in orde was. Een test bij de dokter bracht geen oorproblemen aan het licht en de eerste test op het audiologisch centrum ook niet. Vorige week stond de uitgebreide test van in totaal 3 uur op het programma. Nauwelijks 1,5 uur later was Bjorn alweer thuis. Volgens de testresultaten tot op dat moment zou hij stokdoof moeten zijn. Omdat duidelijk niet het geval was had het geen zin om de test verder af te maken. Conclusie: alles is goed, maar als de jongeheer geen zin heeft om een test / toets te doen gebeurd het ook niet. Overigens waren zijn rapporten tot nu toe gewoon goed.
Robin is het buitenseizoen goed begonnen. Werd er in de eerste wedstrijd nog een kleine nederlaag geleden, de twee volgende wedstrijden werden resoluut in winst omgezet. Hij begint overigens wel al flink te puberen en bijt flink van zich af als hem iets niet bevalt. Vooral met zijn lieve moeder heeft hij regelmatig aanvaringen. Ach, wat zeggen onze oosterburen alweer: "was sich liebt, neckt sich.."
posted by Peerke @ 2:25 PM,
,
