;

"Het valt allemaal mee, als ik zo rond kijk ben ik niet te zwaar." Maar de weegschaal liegt niet: 102,5 kg gaf de weegschaal aan. Twee jaar niets doen betaald zich uit. Wat nu? De keuze viel op hardlopen om er iets aan te doen. Nadat ik enkele kilo's kwijt was, kreeg ik er verdorie nog plezier in ook..... In deze weblog verhaal ik regelmatig over mijn avonturen op loopschoenen. Daarnaast biedt deze weblog mij ook de mogelijkheid om enkele annekdotes over mijn opgroeiende kidz vast te leggen.



Toch nog een overwinning

Gistermiddag was het eindelijk zo ver: de eerste overwinning van PSV Handbal C (jongens) in het buitenseizoen. Nadat ze vorig jaar in de D-jeugd ongeslagen kampioen waren geworden, was het wel even wennen aan de overgang naar de C-jeugd. Alle spelers zijn gemiddeld een kop groter en één of twee jaar ouder. De C-jeugd gaat namelijk van 10-12/13 jaar. De meeste spelers in het team van Robin zijn dit jaar pas 10 geworden, dus was het vooral fysiek erg moeilijk. Des te leuker dat men het seizoen in stijl afgesloten heeft. De wedstrijd werd gespeeld op het terrein van EMZ. We hadden afgesproken om Robin na de wedstrijd op te pikken om daarna meteen door te rijden naar Limburg. Echter er was een probleem: waar ligt het veld van EMZ? Niet te vinden. Ja, in de buurt van de Aalsterweg werd er nog gezegd. Bij de Aalsterweg aangekomen maar even gevraagd aan een voorbijganger. "Ik ken alle velden hier in de buurt, en er ligt alleen een handbalveld aan de kant van Tivoli, vlak voor de manege...". "Maar meneer, daar komen we net vandaan, en daar ligt niets...". "En toch ligt daar het veld....". Enfin, maar weer teruggereden en alles minutieus afgezocht. Maar geen handbalveld. Ik ga toch maar eens bij Oranje Zwart kijken, besloot ik toen. Een blik op de klok leerde dat de wedstrijd al een tijdje was afgelopen en dat Robin toch wel erg lang, alleen, aan het wachten was. Via ingang van het restaurant met de grote Toekan (en de appelmoes zonder kers tegenwoordig) het terrein van de hockey club opgestuurd. Helaas, de weg ging over in een fietspad. Een voorbijganger vertelde ons dat er midden tussen de hockeyvelden opgesloten een handbalveld lag. Of het EMZ was, wist hij niet. Maar hij had er wel eens mensen zien handballen. We waren warm dus. Fietspad of niet, asociaal over het fietspad verder gereden want Robin was nabij. En inderdaad, (bijna) onvindbaar verscholen tussen de hockeyvelden lag een onooglijk gebouwtje met een handbalveld. Gevonden.


Op zaterdag al vroeg gestart voor een kort rondje (8km) met daarin twee kleine versnellingen. Ik was al vroeg op pad gegaan omdat Carla met een aantal dames van PSV afgesproken had om een tocht van 2 uur te gaan maken. Om 11:45 uur waren de damens moe maar voldaan terug. Allemaal zijn ze er van overtuigd dat ze het wel gaan redden op 8 oktober. Stiekum werd er al gepraat over verbetering van hun PR's. Voor de een is dat onder de 2:20 en voor de ander betekend dit dat ze sneller moeten dan 2:15. Stoute plannen zijn het, maar de vorm is aanwezig.

Op het eind van de middag de nieuwe PC van mijn vader geinstalleerd en en passant ook nog de zojuist aangeschafte Digitale TV decoder geinstalleerd. Ik moet zeggen dat ik de decoder van @-Home beter vind overkomen dan die van UPC. Verschil is wel dat je die van @-Home zelf moet kopen, maar dan heb je wel wat.

Vanochtend gestart aan een (te) lange duurloop van 26,5 km. Onderweg heb ik me meermaals afgevraagd waar ik mee bezig ben. De zon scheen gelukkig niet, maar het was toch warm en benauwd. Het had een klein beetje geregend en dat had de situatie er niet beter op gemaakt. Na 2 uur en 10 minuten was ik terug in ons huisje. Mijn hamstring voelt niet goed aan. Ik ga de komende twee weken echt minder trainen, want ik merk dat ik ook vermoeid ben.

posted by Peerke @ 4:04 PM,

0 Comments:

Post a Comment

<< Home