Ploep, weg is ie...
Thursday, June 01, 2006
Mijn niersteen is verleden tijd. Hiep hiep hoera. Dinsdag avond bemerkte ik tijdens een plaspauze dat er iets in een vaste vorm uit viel (ipv vloeibare vorm). Een snelle blik in de pot leerde inderdaad dat er iets hards op de bodem lag. "Dat moet ik hebben", dacht ik onmiddellijk. Na enig prutswerk met lepels en andere hulpmiddelen lukte het me om de boosdoener op het droge te krijgen. Meteen in een doosje gestopt en klaar gezet om mee te nemen naar het ziekenhuis. Gelukkig had ik al een afspraak staan voor woensdag ochtend om de aanstaande operatie te bespreken.
"Is de niersteen wel helemaal afgekomen", begon ik te twijfelen. Er is maar een manier om daar achter te komen: hardlopen! Meteen mijn schoenen aangetrokken en vertrokken voor een heftig rondje hardlopen. Dat viel tegen zeg. De niersteen (wel/niet aanwezig) was geen probleem, maar de conditie was toch flink weggezakt. Doodop, en bijna buiten adem kwam ik thuis.
In de nacht erop volgend vrijwel geen last gehad van de niersteen, dus allemaal erg hoopvol.
Woensdag ochtend naar dokter Vrijhof (uroloog). Ik was al vroeg aan de beurt, en nog voordat hij van wal kon steken over de mogelijke operatie plante ik het doosje met het steentje onder zijn neus. "Wat is dit?", vroeg ik hem. Hij keek over zijn bril heen in het doosje. "Proficiat, je hebt je zojuist een operatie uitgespaard." Over drie weken moet ik terug voor een laatste controle.
Dit was een geweldige opsteker. Meteen mijn loopplannen weer ter hand genomen. Ik ga nu eerst maar eens lekker trainen (terug in vorm komen) en wat kleine wedstrijdjes lopen. In het najaar wil ik proberen een goede halve marathon (<1.32) te lopen.
Om dit voornemen kracht bij te zetten heb ik vanmiddag samen met Huub een rondje gelopen (tijdens de pauze). Was weer als vanouds. Als Huub eenmaal op stoom is, is er geen houden meer aan.
Dinsdag avond zijn de laatste gasten voor Robin zijn verjaardag geweest. Opa Boekoel en Tante Liny waren net terug van vakantie evenals de buren (Corrie en Rene). Robin zat niet lekker in zijn vel en was behoorlijk uit zijn hum. Tijdens het gebak eten werd het te gortig, en stuurde ik hem naar boven. "Ga maar naar je slaapkamer, en dat nog wel op je verjaardag!!!!!", baste ik boos. "Ik ga al", antwoorde Robin, niet minder boos. Toen Robin de deur met een luide klap achter zich dicht smeet zei Bjorn met een triomfantelijk stemmetje tegen het bezoek: "Zo, dan ben ik nu maar even jarig...".
posted by Peerke @ 1:18 PM,
5 Comments:
-
At 5:20 PM,
said...
-
fijn voor je joh, dat je die kei kwijt bent. Hopelijk is dan, nu ook alles voorbij....de tijd zal het leren.
En zoals we van jouw gewent zijn pak je, je training nu weer rustig op! Geef je, je lichaam natuurlijk de kans om weer rustig op gang te komen! hahahahahaha -
At 12:03 AM,
said...
-
Ik hoorde het goede nieuws vanmiddag op de fiets, van Alphons.
Een opluchting!!
groeten en succes met de opbouw (Valkenloop weer een PR??)
Ton -
At 6:01 PM,
said...
-
ola peerke, wat ben ik blij voor je man, dat scheeld een berg ellende. En je hooeft niet tot het einde van het jaar te wachten om een goede halve te lopen, indien we eens samen gaan lopen zullen kijken waar het schip strand. Calibrero
-
At 4:11 PM,
said...
-
Keep up the good work Blood pressure 140110 is this moderate hypertension 2000 suzuki king quad 300 4x4 Clostridium botulinum ciclo vitale popular web hosts sites
-
At 1:33 AM,
said...
-
Where did you find it? Interesting read » »
