Weekend
Sunday, May 07, 2006
Zaterdag heb ik niet gelopen. Op vrijdag was de pijn in mijn rug en onderbuik zo hevig dat ik naar de centrale huisartsenpost ben geweest. Met nieuwe pijnstillers kan ik teminste het weekend in. De praktijk van mijn huisarts was dicht ivm bevrijdingsdag, dus maandag meteen kontakt opnemen met de dokter voor vervolgonderzoek.
Vrijdag avond naar het verjaardagsfeest van Jacqueline geweest. Mocht helaas geen alcohol drinken (ivm pijnstillers) maar toch flink gelachen met de aanwezige buren. Om 23:00 uur kwam er al een eind aan de pret omdat Robin huilend opbelde met de vraag of ik asjeblief naar huis wilde komen: hij voelde zich zo alleen (vrij vertaald naar Ciske de Rat).
Ondanks dat Carla het flink wat later had gemaakt op de verjaardag is ze toch 's-ochtends om half negen al gaan lopen. Het was warm en benauwd vond ze bij haar terugkeer, maar ze had toch wel genoten. Snel gedoucht en ontbeten en op weg naar de handbal wedstrijd van Robin. Na de overgang van de D-jeugd naar de C-jeugd gaat het flink wat moeizamer. De meeste jongens zijn toch flink wat groter, ouder en zwaarder. Niet erg, wordt ie een kerel van. Alleen het douchen na afloop wilde maar niet vlotten. Toen ik binnen polshoogte ging nemen zat hij en Jimmy te wacht in de kleedkamer. "Ja Pap, de tegenstander zit er nog en we durven niet met hun te gaan douchen..." Omdat ik toch enig rumour ontwaarde bij de douches ging ik eens polshoogte nemen. Daar stond zijn kleine broertje Bjorn de tegenstander uit te dagen: "Kom maar op, ik sla jullie allemaal in mekaar...." Ik schoot in de lach en heb de tegenstander bevrijd uit hun benauwde positie door de kleine amok maker mee te nemen. Hierna kon er snel en zonder problemen gedoucht worden.
Na de wedstrijd snel door naar Roermond voor de begrafenis van Huub's moeder. De uitvaartdienst was in de parochiekerk "De kapel in 't Zand", en begon om twee uur. Samen met Robin en de iets later gearriveerde Roelof-Jan en Lidwina hebben we de viering bijgewoond. Na afloop kort met Huub en Michelle gesproken.
Op zondag ochtend heb ik toch maar besloten om een duurloop te gaan doen. Op de dokterspost had ik gevraagd of het kwaad kon dat ik doorging met hardlopen. Dit was niet het geval, wel was duidelijk dat het tijdelijk de klachten bij mij verergerd. Het begon die ochtend al meteen goed met een bloedneus. Toen die gestelpt was, kon niets me meer tegenhouden om te gaan hardlopen. Carla, op de fiets met Bjorn achterop, ging mee als morele ondersteuning (en als waterdrager). Het was warm, maar gelukkig stond er ook een stevige wind. Ik liep mijn trainingsrondje van 18,5 km zonder al te grote problemen uit (1:30 precies). Een paar minuten langzamer dan normaal.
posted by Peerke @ 3:05 PM,
