Oranje rood
Monday, June 26, 2006
Voor het eerst in mijn leven als voetbal supporter ben ik blij (misschien een iets te groot woord) dat het WK er voor Nederland op zit. Zoals ik al in mijn vorige bijdrage had geschreven, lukte het me niet om een band met het team te krijgen. Wat er gisteren allemaal gebeurd is, is met geen pen te beschrijven en had verder niets met voetbal te maken. Zeker, de scheidsrechter gaf voor iedere overtreding een kaart (aanvoelen van een wedstrijd mag niet meer) en Figo was weer op dreef met een kopstoot en een overdreven val, maar het Nederlands Elftal liet zich niet onbetuigd. Dieptepunt vond ik het onsportieve moment waar Johnny Heitinga de bal niet terug gaf aan Portugal, met als resultaat: 1 x geel Deco, maar 2 x geel voor Nederland: slimme actie dus. Maar genoeg geschreven hierover, we zullen nu een ander team moeten uitzoeken want het WK is nog niet afgelopen (misschien Ghana?).
Op zaterdag ochtend had ik een lange duurloop gepland. Met de nadruk op gepland, want het ging helemaal niet. Na 16km was ik al weer thuis. Vanaf de eerste kilometer was het worstelen. Op het knooppunt waar ik kan kiezen voor een grote of kleine ronde, heb ik noodgedwongen voor het laatste gekozen. Vreemd genoeg gingen de laatste kilometers wel redelijk. Maar, ik moet gewoon accepteren dat de zomermaanden voor mij geen goede loopprestaties in petto hebben. Het idee is om via de 10km van Best, HM in SON (of Tenmiles) en de Airborneloop een goede basis te leggen voor het najaar. Omdat Carla dit jaar wél haar debuut in Eindhoven wil maken, is er geen HM voor mij weggelegd in Eindhoven. Dan maar een goede prestatie tijdens de Valkenloop.
Op zaterdag naar Wuppertal (Remscheid) geweest voor een verjaardagsfeestje van onze oude buurman. Hij, en zijn familie, wonen daar in een mooie heuvelachtige omgeving. Het grote huis heeft een eveneens grote tuin, alwaar volgens goed Duits recept een barbeque en biertap stonden opgesteld. Omdat er ook een WK wedstrijd tussen Duitsland en Zweden op het programma stond, was er zelfs een televisie neergezet. Hier konden de Duitse gasten de verrichtingen van die Mannschaft volgen. We weten allemaal hoe het is afgelopen.
Al onze oude buren waren ook van uit Nederland op het feest afgekomen. Heel gezellig dus en erg jammer dat ik als enige geen bier kon drinken ivm de geplande terugreis.
Op zondag ochtend samen met Bjorn wat door de omgeving getoerd. Bij de spotters plaats (luchthaven Eindhoven) gewacht tot er een vliegtuig wilde landen. Overigens wist Bjorn mij te vertellen dat vliegtuigen over het algemeen niet neerlanden maar neerstorten. Nadat we een ijsje genuttigd hadden duurde het wachten toch te lang en zijn we naar het Landsard circuit gegaan, of zo als Bjorn het noemde: de monster cross baan.
posted by Peerke @ 9:18 AM,
