;

"Het valt allemaal mee, als ik zo rond kijk ben ik niet te zwaar." Maar de weegschaal liegt niet: 102,5 kg gaf de weegschaal aan. Twee jaar niets doen betaald zich uit. Wat nu? De keuze viel op hardlopen om er iets aan te doen. Nadat ik enkele kilo's kwijt was, kreeg ik er verdorie nog plezier in ook..... In deze weblog verhaal ik regelmatig over mijn avonturen op loopschoenen. Daarnaast biedt deze weblog mij ook de mogelijkheid om enkele annekdotes over mijn opgroeiende kidz vast te leggen.



Vleugels krijgen

Wednesday, November 01, 2006

Heb je dat ook wel eens meegemaakt: een training waarbij je maar niet moe wordt? Je gaat versnellen en kunt het tempo moeiteloos volhouden, je dwingt jezelf om rustiger te gaan lopen, maar het lukt niet. Je gaat smoezen verzinnen waarom je rustiger moet gaan, maar het helpt niet. Zo'n dag komt maar 1 tot 2 keer per jaar voor. Meestal tijdens een training en niet tijdens een wedstrijd.
Gisteren had ik zo'n zeldzame dag. Dit maal alleen het vaste trainingsrondje gelopen omdat Huub een opleiding moest volgen. Het rondje (tussen de 9,3 km) lopen we meestal in 41-42 minuten (in goede doen) en in 43-44 minuten als we het rustig aan doen. Slechts een keer is het me gelukt om onder de 40 minuten te komen, dat was in het begin van dit jaar tijdens mijn voorbereiding op de marathon: 39:55.
De eerste kilometers had ik een flinke wind tegen, dat is niet erg want dan ben je nog fris. Na een kleine 5 minuten ben ik begonnen aan mijn eerste versnelling. Het idee was om een 5min-10min-5min interval te lopen. Echter na 5 minuten besloot ik om door te lopen tot de volgende hoek, waardoor het een interval van meer als 10 minuten werd. Hier heb ik me gedwongen om rustiger te lopen, maar na een paar 100 meter liep ik al weer zeer stevig. Waarom ook niet, dacht ik, en ik begon aan mijn tweede versnelling. Ook op het eind van deze versnelling wilde het niet lukken om rustiger te gaan lopen. Dus gewoon in een hoog tempo de ronde voltooid. Nu zal je wel denken: die versnelling zal dan wel niet zo hard gegaan zijn. Die twijfel had ik ook totdat ik mijn eindtijd zag: 38:58! Whooaauww...... een nieuw PR.

Helaas zal deze tijd nergens in de analen van een gerenomeerde wedstrijd worden opgenomen. Helemaal nergens, nou ja...... alleen in deze weblog.

De laatste twee keer dat ik het gevoel had "vliegend" over de paden te gaan werd ik korte tijd later ziek. Hoop dat ik daar nu van gevrijwaard blijf. Overigens veranderen mijn plannen voor de Valkenloop niet: gewoon lekker als een training lopen en kilometers vreten.

posted by Peerke @ 8:01 PM,

2 Comments:

At 9:05 PM, Anonymous Anonymous said...

Nou grote Broer, fantastisch en dat op je 40ste een kersverse PR lopen. Niet teveel beredeneren, gewoon lekker koesteren. Succes in Valkenswaard!

 
At 9:36 PM, Anonymous Anonymous said...

Peter, je moet het gewoon net als vorig jaar doen, lekker ongedwongen lopen zonder horloge, het resultaat was fantastisch!

 

Post a Comment

<< Home