Die is gewassen
Monday, December 11, 2006
Vorige week zondag het lopen weer opgepakt met een duurloopje van 16km. Vol goede moed begonnen, en ik moet zeggen dat ik na afloop niet eens ontevreden was. Ik was natuurlijk blij dat ik na een periode van gedwongen rust iets mocht gaan doen. Vooral de laatste week droomde ik bijna dagelijks dat ik weer een rondje aan het lopen was. Als het dan zover is, ben je toch een beetje gespannen. Gaat het nog wel, is er nog iets over van de conditie?
Nou de conditie is nog redelijk, maar de snelheid (zover ooit aanwezig geweest) is toch redelijk afgezakt.
Op maandag sloeg het "noodlot" echter toe: door mijn rug gegaan. Ik was bij de garage voor een winterbanden wissel en wilde iets uit de kofferbak van de auto halen. Pats, het schoot er meteen hard in, ik klapte zelfs door mijn benen. De hele week lukte het niet om te gaan lopen. 's-Ochtends ging ik met een kussen naar mijn werk, en 's-avonds liep ik met de neus op de grond. Op de laatste dag van de werkweek toch even gelopen, samen met Huub. Geen kracht in de benen. Omdat het in het weekend toch weer iets beter ging, ben ik gisteren weer op pad geweest voor een duurloop. Ben benieuwd naar de reactie van mijn lichaam.
Zaterdag was het erg mooi weer en zijn we naar Heusden gereden. Ik was er laatst een keer bij toeval geweest, en ik wilde er graag een keer naar terug met goed weer.
Na een wandeling zijn we bij de pannenkoekenbakker naar binnen gegaan en hebben daar lekker gegeten. Bjorn kreeg bij zijn pannenkoek een set met plastic geld (muntjes). Hij heeft de gewoonte om zijn pas verworven spullen overal mee naar toe te slepen, dus ook naar de WC. Toen ik iets later op de WC aankwam kreeg ik ter plekke een rondleiding van Robin. "Kijk, hier is een grote WC en hier is een kuiken WC-tje". Hij opende de deur en we zagen Bjorn met de broek omlaag en zijn hoofd vlak boven de WC staan. Pas nadat de deur alweer dicht was, drong de betekenis van het tafereel door bij Robin en mij. "Hij zal toch niet aan het kotsen zijn?", vroeg ik aan Robin. De deur weer snel opengemaakt. Juist op dat moment richte Bjorn zich op en haalde zijn arm uit de WC pot. Met zijn arm nog nadruipend van de gele vloeistof toonde hij triomfantelijk een van de rode muntjes. "Ik heb hem weer terug......"
Tsja, je maakt wat mee. En hij kan nog van geluk spreken dat hij zo'n lieve en invoelende broer heeft. Op terug weg liep een spelletje "nep-tuffen" uit de hand. Robin was opeens eigenaar van een grote klodder spuug, midden op zijn gezicht. "Zo, die is gewassen" was het droogkomsich commentaar van Bjorn. Hij mag van geluk spreken dat Robin daar de humor van kan inzien, bij ieder ander had hij waarschijnlijk meer problemen gehad.
posted by Peerke @ 9:49 AM,
1 Comments:
-
At 7:54 AM,
said...
-
lekkere vent,
die jongste van jouw!
