;

"Het valt allemaal mee, als ik zo rond kijk ben ik niet te zwaar." Maar de weegschaal liegt niet: 102,5 kg gaf de weegschaal aan. Twee jaar niets doen betaald zich uit. Wat nu? De keuze viel op hardlopen om er iets aan te doen. Nadat ik enkele kilo's kwijt was, kreeg ik er verdorie nog plezier in ook..... In deze weblog verhaal ik regelmatig over mijn avonturen op loopschoenen. Daarnaast biedt deze weblog mij ook de mogelijkheid om enkele annekdotes over mijn opgroeiende kidz vast te leggen.



Geen Sylvesterloop

De training van gisteren verliep redelijk. Eindelijk na 4 weken weer eens op de baan. Met de grondoefeningen had ik het traditioneel weer moeilijk, ik ben nu eenmaal niet zo lenig. Van de training heb ik 3 series (van de 5 geplande) voltooid. Na de 3e serie vond ik het welletjes. Mijn rug en de hamstring, ja ja... daar is ie weer - terug van nooit weg geweest, deden zich voelen. Na een korte behandeling door de aanwezige masseur dan ook maar besloten om niet naar Heeze te gaan voor de Sylvesterloop. De eerste wedstrijd is dan pas in Egmond, volgend jaar dus.

Morgen begint de dag al vroeg met een bezoek aan de osteopaat. Ben vorige week door mijn rug gegaan en het is nog niet over. Omdat Jeroen voor de komende 4 weken geen plekje meer vrij had, heeft hij me op zaterdagochtend er tussen gepropt. Erg aardig.
Daarna snel door naar het CKE om de DOKA in te gaan. Ik vind fotografie heel leuk, maar het werken in een DOKA trekt me niet zo. Al dat gedoe met die bakjes met vloeistof. Je moet iedere keer goed opletten dat je de goede kant van het papier belicht, niet te lang belicht, dat niet het licht van een mede cursist op je papier valt, dat je met de tang van de ontwikkelvloeistof niet in het fixeerbad mag komen etc. Enfin, als je alles goed doorlopen hebt is de beloning op het eind een mooie foto. We zien wel wat het wordt.

posted by Peerke @ 9:35 AM,

0 Comments:

Post a Comment

<< Home