;

"Het valt allemaal mee, als ik zo rond kijk ben ik niet te zwaar." Maar de weegschaal liegt niet: 102,5 kg gaf de weegschaal aan. Twee jaar niets doen betaald zich uit. Wat nu? De keuze viel op hardlopen om er iets aan te doen. Nadat ik enkele kilo's kwijt was, kreeg ik er verdorie nog plezier in ook..... In deze weblog verhaal ik regelmatig over mijn avonturen op loopschoenen. Daarnaast biedt deze weblog mij ook de mogelijkheid om enkele annekdotes over mijn opgroeiende kidz vast te leggen.



Het eerste puntje.....

Na een fikse behandeling op zaterdagochtend heb ik me op zondagochtend aan een duurloop van 16km gewaagd. Ik had al eerder besloten om geen wedstrijd te gaan lopen in Heeze, en achteraf gezien was dat een juiste beslissing. In een heel rustig LSD (long slow distance) tempo ben ik gestart en met moeite lukte me het om in de laatste kilometers het tempo iets omhoog te krikken. Mijn rug voelde wel iets losser aan, maar het was nog niet om naar huis over te schrijven. Als ik zo blijf tobben ga ik niet beginnen aan Egmond. Dus als iemand een startnummer wil overnemen.....

Het werken in de DOKA viel me achteraf wel mee. Het is flink doorwerken, maar als de foto's aardig zijn (in ieder geval scherp) dan is de beloning bevredigend. Op het eind van de dag had ik een aantal leuke zwart/wit foto's als aandenken.

En dan het hoogtepunt van dit weekend: Olympia C1 - PSV c1 11:11.
Het eerste puntje is binnen. De jongens hebben geknokt voor wat ze waard waren, en een zeer verdiend puntje uit het vuur gesleept. Bij handbal loopt de leeftijd van de C-jeugdspelers van 10 tot en met 12 jaar. Dit is een groot verschil, met name op fysiek gebied. Het overgrote deel van het team van Robin bestaat uit 10-jarigen (inclusief Robin). Iedere wedstrijd leggen ze het met name op het fysieke vlak (schotkracht) af. Ze creëeren wel kansen, maar daar waar zij niet verder komen dan een zacht schot recht op de keeper af, vuurt de tegenstander echte kanonskogels af richting hun doel. Twee weken terug werd er nog met 8-18 verloren van deze tegenstander. Maar niet gisteren. Met een vastberadenheid die je maar zelden ziet werd er gespeeld. Zelfs een vroege achterstand bracht de jongens niet aan het wankelen. Een zeer gedisciplineerde speelwijze en een goede verdediging legde de basis voor dit succes. En omdat het geluk in de aanval nu eens een keer meezat, werd een sterke wedstrijd beloond met één punt. Na afloop waren zowel de spelers als de in grote getalen aanwezige ouders op de tribune uitgeput.
Zoals bij de meeste tegenstanders speelde ook in dit team een jongen mee die qua lengte en kracht 2 koppen boven de rest uitstak (8 doelpunten). Na afloop merkte ik dat hij bijna net zo groot als ik was (1.86m), alleen hij kan harder gooien. Waarschijnlijk is dit een dispensatie speler.......

Omdat ik door mijn duurloopje te laat was om met de auto mee te reizen, was ik met de "snorfiets" naar Son gereisd. Op de terug weg Bjorn voorop meegenomen. Het joch vond het prachtig, zeker toen hij de gashendel mocht bedienen. Enig nadeel, zijn grote smile zal hem vandaag wel keelpijn opleveren want het was wel wat frisjes.

posted by Peerke @ 12:34 PM,

0 Comments:

Post a Comment

<< Home