;

"Het valt allemaal mee, als ik zo rond kijk ben ik niet te zwaar." Maar de weegschaal liegt niet: 102,5 kg gaf de weegschaal aan. Twee jaar niets doen betaald zich uit. Wat nu? De keuze viel op hardlopen om er iets aan te doen. Nadat ik enkele kilo's kwijt was, kreeg ik er verdorie nog plezier in ook..... In deze weblog verhaal ik regelmatig over mijn avonturen op loopschoenen. Daarnaast biedt deze weblog mij ook de mogelijkheid om enkele annekdotes over mijn opgroeiende kidz vast te leggen.



Halve van Egmond

Monday, January 15, 2007

Omdat het niet lukte mijn startnummer voor Egmond aan iemand over te doen heb ik donderdag, na de baan training, besloten om toch maar mee te gaan.
De baantraining verliep lekker en ontspannen. Ik had het plan om maar de helft van de opgegeven 4 series van 3*500m mee te doen, maar het ging zo lekker dat ik ze allemaal meegedaan heb.
Op vrijdag sloeg de twijfel echter weer toe. Een heuse buikgriep (na Bjorn en Carla de derde op rij in de familie) dreigde roet in het eten te gooien. Toen het op zaterdag niet echt beter werd wilde ik alsnog afbellen. Uiteindelijk heb ik besloten om toch maar mee te gaan. Ik had toch al geen hoge verwachtingen, dus dan moesten we er maar een veredelde training van maken.


Om 06:15 uur liep de wekker af. Een on-christelijke tijd op een zondagochtend voor mij. Zachtjes op kousevoeten naar beneden om niemand wakker te maken. Om 07:00 werd ik door Michelle en Huub opgepikt en reden we stilletjes (we waren allemaal nog niet echt wakker) naar de Emmasingel om de auto te parkeren.
De heenreis verliep voorspoedig, we waren al om 10:30 in Egmond. Ruim op tijd voor de start van halve marathon (12:25 uur). Echter, door de harde wind en de springvloed was het strand onbegaanbaar en werd de start met één uur uitgesteld. Balen, want dat betekende 4 uur wachten. Om de tijd te doden zijn we naar de start van de 10km gaan kijken, hier liep Huub zijn dochter (Kim) mee. Het was haar eerste wedstrijd, moedig van haar om dan meteen zo'n zware wedstrijd uit te kiezen. De harde wind maakte dat het allemaal erg koud aanvoelde. Totaal verkleumd hebben we een restaurantje opgezocht om daar 2 hele uren door te brengen met wachten en warme chocolade melk.

Uiteindelijk werd het lange wachten beloond en mochten we van start. Het strand was erg smal en voor mij erg zwaar. Met al mijn kilo's zak ik diep weg in het strand, en het kost dus veel energie. Na een kleine 500m moesten we zelfs onder de palen van een strandhut door "kruipen". Met de neus op de knieen moesten we onze weg vervolgen. Ernaast was op dat tijdstip nog geen optie (te veel water). Uiteindelijk lukte het me om een redelijk tempo te handhaven, en samen met Huub liepen we richting Bakkum (halverwege). De strandopgang was dit jaar niet zo zwaar, en eenmaal in de duinen werd het zelfs warm. Mijn maag begon op te spelen (buikkrampen) en ik gaf aan Huub aan dat hij maar alleen door moest lopen. Na een dikke kilometer iets rustiger gelopen te hebben kon ik weer lichtjes aanzetten. Tot 19km kon ik een behoorlijk tempo vasthouden, maar het laatste stukje over de "Bloedweg" was er teveel aan. Ik kom me niet meer motiveren om tot het uiterste te gaan. Een flinke stuk langzamer finishte ik uiteindelijk in 1:39:27. Gezien de omstandigheden en de voorbereiding was ik niet eens ontevreden. Huub had er 1:37:53 over gedaan om de finishlijn te passeren.

De terugreis met de bus was als vanouds gezellig. Ik kon helaas niet deelnemen aan het drink- en eetgelag, maar het was er niet minder gezellig om. IVM de geringe beschikbare bandbreedte op de weg tussen Egmond en Alkmaar duurde het bijna 2 uur om 8km af te leggen….. Pas na 21:00 uur waren we terug op de Emmasingel.

posted by Peerke @ 10:15 AM,

4 Comments:

At 11:45 AM, Anonymous Anonymous said...

Die file had best nog langer mogen duren .......

 
At 4:49 PM, Blogger Peerke said...

Nou, de drank was net toereikend tot in Eindhoven. Ik vrees dat er een revolte was losgebroken .....

 
At 10:47 AM, Anonymous Anonymous said...

Voor zo,n eindtijd wil ik ook wel een keer buikgriep hebben.

 
At 5:26 PM, Anonymous Anonymous said...

Heeee, wat goed toch naar Egmond gegaan....... minder is natuurlijk die buikkrampen. Dat kan ook aan warme chocolademelk gelegen hebben, bij mij werkt dat laxerend (warme dus).

goed gedaan, ben trots op je broer.

 

Post a Comment

<< Home